Toen ik vanmorgen vroeg het pleintje aan het opruimen was, kwam een buurtbewoner langs. Hij bedankte en complimenteerde mij voor mijn vrijwilligerswerk en de uitstraling van het pleintje. Wijzend naar een paar tuintjes zei hij : "Jammer dat niet iedereen iets met tuinieren heeft. Het ziet er zo verpauperd uit." Helaas is dat ook zo. Inmiddels doet de helft weinig tot niets aan de tuintjes aan de voorzijde. Sommigen doen ook niets aan de achterkant van hun huis. Met gevolg dat er sprake is van een wildgroei aan groen.
Het (voor mij) vreemde is, dat van een paar woningen de tuinen helemaal opgeknapt zijn, toen de nieuwe bewoners erin trokken. Maar die hebben zelf daarna geen vinger meer uitgestoken.
Zo waren de tuintjes van oma voor en achter een lust voor het oog. Aan de voorkant aan het pleintje zagen we drie mooie, gele stamrozen staan. Over de grond had ze kleine rode rozenstruikjes. En in de hoek een prachtige rode klimroos. Ze werden allemaal keurig onderhouden door op tijd snoeien en geregeld bemesten. Achter idem dito. Een fleurige tuin om, als het warm is, heerlijk te kunnen vertoeven in de schaduw.
Sinds haar vertrek is het zowel voor als achter een ware wildernis. Met wat geluiden van vogels en apen zou ie compleet zijn. Vluchtelingen hebben weinig op met een tuin. Die zijn de woestijn gewend en hebben vast geen ruiten in hun tent of huis gehad. Want de ramen lijken gezandstraald. Wel goed tegen inkijk. Maar niet alleen vluchtelingen laten hun tuin verloederen. Hier zijn ook Nederlandse mensen die de boel laten verpauperen. Misschien vanwege de alsmaar afglijdende maatschappelijke situatie. Je wordt er wel moe en lusteloos van. En toch : je zou ze moeten deporteren naar een appartement of zo. Daar zullen best mensen wonen, die heel graag een tuintje zouden willen hebben. Jammer dat de woningbouwvereniging zo laks is in handhaving van het huurreglement. Maar goed, ik heb het pleintje maar weer eens opgeruimd. Dit keer met positief commentaar. De brandgang begint ook alsmaar groener te worden. Ik heb al een keer de struik links (met toestemming) gesnoeid. Nu de rest nog.
