De eigenaren van deze camping hebben een operationele boerderij. Met melkvee. Het ruikt hier heel vertrouwd voor ons beiden. We zijn immers met het boerenleven opgegroeid. Haar opa en oma runden een boerderij in Zoeterwoude. Zelf had ik veel klasgenootjes wier ouders een boerderij runden. Ik ging er vaak spelen. Misschien speelt dat ook mee, als ik mensen met onwetendheid hoor praten over de boeren.
Het is hier aan het vee te merken wanneer het melktijd is. Dan klinkt er een wat onrustig geloei. Ze worden vanuit de wei naar de melkstal geleid. Daarvoor moeten ze de weg oversteken. Dat doen ze op hun dooie gemak.
Het warme weer zorgt ervoor, dat ze een schaduwrijk plekje zoeken. Die zijn hier ook, vanwege de bomen langs de weilanden. We zien dat wel vaker, dat vee de schaduw opzoekt. Iets wat de 'deskundige' beheerders van de Oostvaardersplassen steevast ontkennen; die beesten hebben geen schaduw nodig. Het is net zoals met de wolf : mensen denken daar verstand van te hebben. Wie even bij de buren gluurt weet beter. Dar begint men al flink te genezen van het enthousiasme rond de wolf.
De boerderij heeft ook een winkeltje. Zelfbediening en erop vertrouwend dat de klant betaald. We hoorden dat een paar jaar geleden de
kas gestolen was. Toen heeft een campinggast een actie opgestart om geld in te zamelen. Met als doel het verlies van de boerin te compenseren. Ze was er erg van onder de indruk.
Vanmorgen heb ik een luifel / schaduwdoek aan de voortent bevestigd. Het is hier dankzij de wind heel goed uit te houden. Na de koffie ben ik naar Dinxperlo gefietst. Om daar even wat rond te neuzen. Omdat ik Fenna's pensstaafjes vergeten ben (ik vergeet nogal eens wat), heb ik ze hier gekocht. De jongedame achter de kassa zei nog glimlachend : "Ze stinken heel erg hoor, meneer!" Waarop ik antwoordde : "Ik eet ze niet zelf, ze zijn voor onze hond." 😂😂 Op de terugweg heb ik wat foto's gemaakt (natuurlijk). Vanmiddag gaan we naar Winterswijk.
