Rond de Paasdagen borrelen allerlei kerkelijke liedjes weer in mijn grijze hoofd naar boven. Liedjes die ik vooral tot mijn 12e jaar leerde en zong. Ik moest zelfs liedjes uit mijn hoofd leren. Ik werd meestal op de maandagochtend overhoord, om te controleren of ik op dat gebied mijn huiswerk gedaan had. Dat is toch kerkelijke indoctrinatie? Ik moest vooral Gezangen leren, geen Psalmen. Ik had als kind de indruk, dat Psalmen voor Gereformeerden waren en de Gezangen voor Hervormde mensen. Wat de RK'en deden wist ik niet en weet ik nog steeds niet.
Mijn geloof in de kerk als zodanig is al zo'n 50 jaar geleden verdwenen. Vanwege haar maatschappelijke houding. Het is natuurlijk een instituut, dat door mensen met vooral eigen belangen bestuurd wordt. Zo zijn de kerk en de Bijbel ooit ontstaan. Met als doel mensen in hun greep te krijgen en te houden. Wie niet voor de kerk knielde en aflaatbrieven kocht wachtte immers hel en verdoemenis. Maar ja, ik kniel niet voor een gebouw met mensen, ook niet voor zwarten of anderen. Ik leerde als kind dat ik slechts voor één persoon moest knielen.
Voor velen is de figuur om wie het draait met Pasen een spring in het veld, een haas. Een haas met een mandje gekleurde eieren op zijn rug. Die eieren gaat ie verstoppen en moeten dan door mensen gezocht worden. Vreemd, want Pasen draait om mensen en iemandanders opzoeken. Maar dat is men al lang vergeten. Velen kennen het Bijbels Paasverhaal niet eens. Niettemin : Vrolijk Pasen!