Wat een fraaie zonnige rustdag! Ik ben niet op pad gegaan om de vlooienmarkt te zien. Mij veel te druk. Dat het een feestdag is zie ik als we koffie gaan drinken. Dan liggen er twee bordjes op de salontafel met elk een oranje tompouce. Zonder slagroom, want zo goed gaat het niet meer.
Ik heb rustig aan gedaan. Vanmorgen heb ik het gereedschap opgeruimd, dat ik afgelopen dagen gebruikt heb. Voor het gemak had ik het in een bouwemmer gekwakt. Toen ik de doosjes met spijkers en schroeven tegenkwam, besloot ik 's middags de bijbehorende opbergbakken ook maar weer eens op te ruimen. Als ik bezig geweest ben, gooi ik resterende spijkers en/of schroeven in hun eigen bak. Gewoon los, terwijl de rest in bakjes ligt.
Ik heb dat werkje deels binnen en later buiten onder de overkapping gedaan. Het was daar al boven de 20 Celsius, dus lekker warm. Een verademing vergeleken met gisteren, toen vanwege schilderwerk hier deuren en ramen open stonden.
's Middags ben ik op de fiets gestapt om even wat post naar de loods te brengen. Wat een volk op zowel de fietspaden als de trottoirs! Ik zag dat op de parkeerplaats voor campers weer personenauto's stonden. Voor veel camperaars een ergernis. Velen weten niet dat zo'n extra wit bord een exclusiviteit aangeeft. Hier in de buurt parkeert iemand een benzineauto geregeld op een oplaadplek. Op het punt waar ik stond om de foto te nemen, staan voertuigen van Handhaving geparkeerd. Onderweg reed ik weer bijna iemand aan. Het was een oudere man, die enkel naar de grond keek. Was ie soms op zoek naar geld? Je weet het niet in deze rampzalige tijd. Relatief veel ouderen lopen zo gebogen. Zouden ze denken dat men ze niet mogen?