We zijn vanmorgen vroeg op de fiets naar Elburg gereden. Daar wordt vandaag een zomermarkt gehouden. Onderweg zagen wij zowaar een typisch Hollands landschap : koeien in een groene wei. Er mag dan veel geklaagd worden over het houden van vee, maar ik hoor ook andere klachten. Zo beklagen anderen zich over de verschraling van de biodiversiteit in het groene landschap. Die wordt veroorzaakt doordat de koeien binnenblijven. Het landschap gaat achteruit. Het mist de koe.
Op de terugweg passeerden we een akker vol uien. Die knollen herinnerden ons eraan, dat de uien steeds minder smaak hebben. Voorheen waren ze om te janken, maar dat is ook voorbij. Gisteren aten we rode bieten met wat rauwe gesnipperde ui. Die ui was ook reukloos en er werd tijdens het schillen en snijden geen traan gelaten. Maar gelachen werd er ook niet. Gemengde gevoelens dus.
Het is wat dat betreft net als de radijs. Die heeft ook niet meer de smaak van vroeger. Nauwelijks pittig en vooral waterig. Ik weet nog dat onze Roemeense gasten onze paprika's smakeloos en waterig vonden. Ik zei toen dat het ook met het vlees zo is. Er wordt steeds meer water gebruikt voor het gewicht. Als je weet dat een kuub (= 1.000 liter!) drinkwater ongeveer € 0,85 kost, dan kan je de winst op die waterige producten gemaakt wordt wel uitrekenen.
We wilden wel weer tijdig thuis zijn, want vanmiddag heeft ze haar wekelijkse afspraak met het knutselclubje.