Een zorgmedewerkster schreef eind April het volgende :
Ik werk in een verpleeghuis. Ik moet al twee jaar toekijken hoe mensen verwaarloosd worden en eenzaam zijn. Mensen worden in isolatie gezet en door het te kort aan personeel, zien ze niemand meer, eten en drinken ze nauwelijks.. er is gewoon geen aandacht voor hen.
Mensen zijn in de derde golf overleden aan uitdroging en eenzaamheid. Ze zijn niet ziek, maar worden op hun kamer gezet, vanwege een positieve test. Het ziekteverzuim onder het personeel is 45%. Soms staan we maar met de helft van de bezetting en moeten we roeien met de riemen die we hebben. Van de 80 bewoners, hebben 2 familieleden gereageerd op onze noodkreet om hulp.
Het was vreselijk. Er vallen nu steeds meer collega’s af die het niet meer aan kunnen, die op hun tandvlees lopen en dit lijden niet meer aan kunnen zien. Omdat ze de zorg niet meer kunnen bieden die ze willen en waarvoor ze in de ouderenzorg zijn gaan werken. Als verzorger van ouderen ga je van de mensen houden en als je die zorg niet meer kan bieden en je niet meer vanuit je hart kan werken, raak je vermoeid en uiteindelijk zelf ziek of besluit je wat anders te gaan doen. Feitelijk waren er in de derde golf geen mensen ziek van COVID, maar door de vergaande maatregelen stierven ze toen aan verwaarlozing.
Ik schrijf dit echt met groot verdriet in m’n hart en hoop dat de aankomende herfst en winter er wel naar de ouderen wordt gekeken en MET HEN wordt besloten wat zij willen in plaats van dat er VOOR HEN wordt besloten. Ze mogen niet ziek worden maar wel sterven als gevolg van gebrek aan zorg?
Dit is een oproep aan de politiek en ouderen organisaties om nu wel daad bij het woord te houden en dit nooit meer te laten gebeuren. Ouderen mogen overal aan sterven behalve aan covid maar de manier waarop zij sterven, daar hebben wij invloed op dus geef de oudere hun beslissingsrecht terug!
‘Anouk’ ouderenzorg.