Tot op heden heb ik geen enkele corona-uitzending gevolgd. Waarom niet? Omdat de informatie verwarrend is en onlogisch. Het beleid heeft veel weg van hap snap en zwalkt als een dronkaard. Ik ben iemand die voor zekerheid kiest. Een stukje beroepsdeformatie van mijn kant, waarin de ja's en/of nee's bepalend zijn en niet het misschien of ik denk of volgens mij. Afgaande op de maatregelen krijg ik de indruk als zou er een oorlog op het Europese continent gaande zijn. Volgens mij berokkenen al die maatregelen meer schade dan het virus.
Ik vind het wel jammer dat het welzijn van mensen niet aan bod komt. En dat de economie zo afgeslacht wordt. Beide in mijn ogen onnodig. Iets wat ik in het voorjaar al zei.
Er zijn veel scholieren die thuis zijn. Vanmorgen hoorde ik iemand klagen over de situatie 'dat thuiswerkende ouders de hele dag met hun pubers opgescheept zitten'. Het ouderschap is tegenwoordig een woord om aan te geven dat er ergens kinderen zijn. Het liefst niet in de buurt van de ouders. Dat is namelijk erg vervelend. Er zijn ouders die beweren te moeten werken. Hun hinderen kinderen gaan dus dagelijks naar school, omdat ma en/of pa dan lekker hun eigen ding kunnen doen. Want werken doen deze ouders namelijk niet. Ze willen enkel van hun kind af zijn voor hun eigen pleziertjes.
Zelf zou ik willen zien, dat die ouders de hiaten in hun opvoedingsmethoden zouden opvullen. Zoals het bijbrengen van bepaalde fatsoensnormen (groeten, bedanken enz.), ze bewust maken van een schone leefomgeving (dagelijkse hygiëne, zwerfvuil enz.) en vooral van een omgeving waarin regels gelden, die het voor vele anderen een stuk aangenamer en veiliger maken wanneer die regels opgevolgd worden. Het begint dan natuurlijk eerst met 'bijscholen' van die ouders. Maar ach, tot dan zeg ik maar : "Het zal allemaal wel."