Dit is wijlen neef Joris. Een Europese korthaar. Hij was ooit de kater van mijn broer Joop. Meneer genoot een wat vrije opvoeding. Hij ging bijvoorbeeld onder het eten gewoon op tafel zitten en pakte dan een stuk vlees of bal gehakt uit de pan. Of van een bord. Dat was hij gewend. Aan zijn omvang was te zien, dat in de kattenwereld gestolen goed heel goed gedijt. Joris was ook zo'n beetje de baas in huis. Hij deelde soms klappen uit als je ergens zat waar hij wilde liggen. Toen mijn broer gescheiden was en Joris enigszins op leeftijd gekomen was, ging Joris naar een tehuis voor ouderen. Dat was dus bij mijn ouders thuis. Daar werd ie ook wel verwend, maar niet dusdanig dat ie aan tafel mocht en vlees jatte. Dat zou ie misschien één keer gedaan hebben en daarna nooit meer. Tenminste, als ie door hen net zo opgevoed zou zijn als ik.
Van origine was Joris een binnen-kat. Mijn broer woonde in een appartement. Het enige uitje was het balkon. In het bejaardenhuis aan de Splinterlaan mocht ie naar buiten. Wat een feest voor dat beest! Op een dag kwam Joris niet meer thuis. Hij was al weer een aantal jaartjes ouder en kwakkelde met zijn gezondheid. Misschien vanwege gebrek aan gestolen vlees. Hij kreeg van mijn ouders namelijk vaak gekookte andijvie met kattenvoer. In de keuken in een bakje op de grond. Ik denk dat het oude beest zijn dood voelde naderen en zich ergens verstopt heeft. Daar staan die dakhazen bekend om.
Onze kater Tom was gisteren een beetje boos op mij. Moet je die kop maar eens zien. Hij lag die ochtend (nog steeds?) te slapen. Ik hoorde boven wat gerommel van wakker geworden kleinkinderen. Dus ik heb vanuit mijn enorm grote gevoel van medeleven met onze huisdieren Tom even gewaarschuwd. Ik riep een paar keer zijn naam. Maar Tom reageerde niet. Na de vierde keer riep ik hard : "Tom, Tom, ze willen je wakker maken!!" Dat hielp, maar wat een chagrijnige kop trok dat beest zeg. 't Is ook nooit goed. Ondankbaar beest. Of had ie een leuke droom? Volgens mij is Tom een Europese kortlont.
