donderdag 1 oktober 2020

Buiten de gevarenzone

Soms moet de hulp aan anderen wat bijgesteld worden. In dit geval zijn er diverse keren indirect verdachtmakingen gemaakt. Opmerkingen als : "Soms gaan er grote bedragen van haar bankrekening" of (over de gezellige bijeenkomsten, gesubsidieerd door de gemeente) "Betaalt mijn moeder dat?" of anders "Hebben jullie soms een bankpas van mijn moeder?"
Uitspraken van een wantrouwige dochter in relatie tot de hulp die we haar moeder bieden. Om die reden doen we liever geen boodschappen meer voor haar hulpbehoevende moeder en ander zaken waarbij geld te pas komt. Jammer voor de oude mevrouw, maar het is niet anders. Laat dochter zelf maar eens de handen uit de mouwen steken en haar moeder helpen.
Toen haar moeder onverwacht in het ziekenhuis werd opgenomen, sloop dochterlief als een dief bijna dagelijks haar huisje binnen. Volgens buurtbewoners (het is en blijft een dorp) parkeerde ze haar auto verderop terwijl bij het huis van haar moeder voldoende parkeerruimte was. Ze ging via de achterdeur naar binnen en deed als eerste de gordijnen dicht. Ook aan de voorzijde. Geen pottenkijkers (mag dat woord nog?) dus. Later bleek haar moeder niets te weten van al die bezoekjes. Ze klaagde wel dat er spullen weg waren. Het viel mij wel op, dat in die periode de kliko's die ik wekelijks voor haar moeder aan de straat zet, behoorlijk vol en zwaar waren. Natuurlijk heb ik niet in die zakken gekeken, want wat niet weet wat niet deert en zo leergierig ben ik ook weer niet. We proberen voortdurend buiten voor ons 'gevaarlijke zones' te blijven. Dus vandaag de mededeling dat we geen boodschappen voor moeder doen. Inclusief vermelding van de reden.