Ziek thuis

simpel

Zo vaak was ik niet ziek. Nog geen 5 dagen in het jaar. Meestal had ik in de winterperiode last van een griepaanval. Maar dat was dan ook alles. Wat me telkens weer tegenstond was de kille reactie van menig werkgever. Ik vergelijk die met die van de controleur van het GAK /UWV die ooit eens langskwam. De eerste vraag was steevast : "Wanneer denkt u weer te kunnen gaan werken?" Of nadat ik aangegeven had last te hebben van een voorhoofdsholteontsteking : "O, dan kunt u donderdag weer aan de slag." Aan dat soort reacties had ik flink de pest. Ze kwamen mij over alsof ik geregeld misbruik maakte van de ziektewet. Men kon toch zeker in mijn (personeels)dossier zien dat ik zeer weinig ziekteverzuim had?
In een paar gevallen werd ik telefonisch benaderd door mijn werkgever. Ik heb zelfs een keer zonder te antwoorden de hoorn op de haak gegooid, omdat zelfs zonder groet (!) mij gevraagd werd wanneer ik weer op werk zou komen. Ziek zijn is toch al geen pretje en dan komt er ook nog zo'n afstandelijk, onmenselijk telefoontje.
Als beller zou je eerst kunnen beginnen met wat medeleven en belangstelling te tonen, in plaats van direct over het werk te beginnen. Praat liever helemaal niet over het werk, maar beperk het tot enige empathie. Vaak kan men op basis van de kwaal inschatten hoe lang het herstel gaat duren. En als een werkgever zich druk maakt vanwege het werk, dan heeft ie zelf zijn zaakjes niet goed geregeld in de zin van continuïteit. Veel werkgevers spelen voor dokter. Veel personeel is niet op de hoogte van wat een werkgever wel en zeker niet mag doen / vragen / zeggen in geval van ziekte.
Ik heb sinds begin deze week last van een verkoudheid. Ik blijf lekker binnen en er is niemand die mij lastigvalt. Zelfs Fenna niet. Ze komt even bij mij zitten en legt haar kop op mijn schoot om aan te geven, dat ze om me geeft. Veel werkgevers zouden nog veel kunnen leren van een hond. Huh? Ja, van een hond.