De ene keer worstel ik ermee, de andere keer laat ik het maar van me afglijden. Mijn vergeetachtigheid is soms erg vervelend. Ik vergat onlangs zelfs mijn zoon te feliciteren met zijn verjaardag! Tja, zo erg is het soms. De wereld zit niet zo in elkaar, dat iemand op zo'n vergeet-moment tegen mij zegt : "Hé Willem, je mag me feliciteren want ik ben jarig (geweest)". Weer zo'n mooi voorbeeld, dat aangeeft dat ik me op een of andere manier zal moeten aanpassen. Ik noteer wel veel, maar ik vergeet dat soms (voor anderen is het misschien vaak?) ook. En dan vergeet ik naar de notities te kijken! Ik heb nogal de neiging te denken dat men mij dingen niet verteld heeft. Ik moet nog wennen, dat niet de ander maar ik in gebreke ben. Ik moet dus wennen aan de vraag : "Is mij dat al eens verteld?"
De afspraken of andere belangrijke zaken noteer ik in het agendadeel van mijn e-mail programma. Die punten worden weliswaar keurig voor mijn neus getoverd, zodra ik dat programma start, maar daarna moet ik ze onthouden. Ik heb nog geen waterdicht 'memory-failure-system' ontwikkeld, dat voor bijna 100% waterdicht is. Haha! Ach ja, ik moet er maar om blijven lachen. Maar echt leuk is het niet. Ik leg het maar zoveel als mogelijk naast me neer. Telkens weer.