Tijdens de gesprekken met therapeuten en anderen viel mij op, dat iedereen mij weer op het oude, vertrouwde pad wilde laten terugkeren. Dat voelde telkens helemaal niet goed aan. Ik hoorde hen (waaronder het UWV) spreken over activiteiten en omgevingen, waarvan ik op voorhand wist die liever te willen mijden. Door die uitspraken kreeg ik steeds meer de drang om zelf maar invulling te gaan geven aan mijn nieuwe of andere leven. Dat het een ander leven zou worden, stond toen al voor mij vast. Veel dingen die ik voorheen deed zouden niet meer of niet meer zo gemakkelijk gaan.
Ik heb sindsdien van alles en nog wat gedaan om erachter te komen wat het beste voor me was. In veel activiteiten speelden de tijdsdruk en/of het 'moeten' een te nadrukkelijke rol. Ik kwam er ook achter, dat ik niet meer in staat was om veel prikkels / indrukken tegelijk te verwerken. Daar werd ik doodmoe van. Om die reden veranderde bijvoorbeeld het motorrijden van een plezierige in een drukke, energie vretende bezigheid. En toch maar volhouden dat het leuk is. En dat was het ook de volgende dag. Buiten met de handen bezig zijn bleek voor mij het meest ideale werk te zijn. Zonder tijdsdruk en/of iets te moeten en bij voorkeur in een rustige omgeving. Hoewel, wat muziek hoort er altijd bij. Vandaag is onze Little Star Emma jarig. :