Laatst had ik het over mijn herinneringen. Over het algemeen weet ik me veel te herinneren. Maar afgelopen dagen was dat anders. Een witte vlek in mijn geheugen, of...?
Onlangs werd ik geconfronteerd met een gebeurtenis uit begin jaren 70. Ik was nog in militaire dienst. De meneer die mij benaderde vroeg mij of ik me hem en nog iemand anders herinnerde. Hij sprak over een ontmoeting in een café naast een pizzeria in Zuidlaren. Zijn verhaal zei mij totaal niets, afgezien dat ik in die periode in Zuidlaren was gelegerd. In dat jaar waren we veel weg van de kazerne en waren vaak op oefening in het voormalig West Duitsland. Meneer heeft een zeer bijzondere, naar later blijkt een Italiaanse, naam. Dat maakt de kwestie nog vreemder. Want zo'n naam zou ik me zeker herinnerd hebben.
Ik zou volgens hem in die tijd ook verkering gehad hebben met iemand, een meisje uiteraard, uit Hoogezand-Sappemeer. Dat zei mij ook helemaal niets. Ook haar naam niet. Ik heb in die tijd nooit echt verkering gehad, volgens mij. Anderen wel met mij. Haha! Ik zat vastgebakken aan mijn geweer en correspondeerde met Olga in die tijd. Maar toen kwam hij met een foto van mij, die hij aantrof in een oud fotoalbum! De foto is wel weer van een paar jaar later. Ik snap er echt helemaal niets van. En dat terwijl ik toch een vrij goed geheugen had, zeker in die jaren. Ik heb meneer wat vragen gesteld en ik hoop dat de antwoorden mijn geheugen wat zullen opschudden. Ik ben toch wel wat nieuwsgierig geworden.