Ze zullen wel weer bij bosjes uitvallen, de ongeoefende lopers. De quasi stoere mensen die de schijn willen ophouden dat ze zo sportief zijn, maar op de eerste dag al uitvallen. Zo'n Vierdaagse loop je het hele jaar en niet enkel in de maand Juli. Sommige uitvallers doen voorkomen, alsof ze het hele jaar getraind hebben en het nu 'opeens' tegenzit. Grootdoenerij dus. Ten koste van andere, wel geoefende lopers, die uitgeloot of vanwege het maximum aantal lopers geweigerd zijn.
In militaire dienst liepen we bijna elke week 40 kilometer. Voor de 4 daagse kwamen daar 20 bij. Zo hebben we vier weken elke week vier dagen gelopen. Daarna werden vrijwilligers aangewezen om naar Nijmegen te gaan. Zo ging dat. Oefenen dus.
Toen ik op volleybal kwam, ben ik mijn sprongkracht gaan trainen. Mijn lieve mamma werd er soms gek van. Dag in dag uit springen vanuit stilstand. Recht omhoog. In eerste instantie bedoeld voor het blokken. Ik was/ ben niet zo groot van stuk dus werd ik spelverdeler. Ik smashte dus niet, maar blokte wel. Tenminste zo deed ik het vaak in de eerste set voorkomen. Zodra de tegenstander dacht : 'die gozer smasht toch niet', smashte ik dus wel. Haha! Ik mag wel zeggen, dat ik vrij hoog boven het net uitkwam. Vaak tot ieders verbazing. Nu niet meer. Nu begin ik al moeite te krijgen om onder het net door te lopen. Haha! Na mijn diensttijd kreeg ik last van mijn knie. In Schoonhoven heb ik me laten ompraten om met het tweede team te trainen. Maar die knie bleef opspelen. Dus werd het recreatievolleybal. Toen ik richting mijn 40 ste jaar ging, begonnen mijn schouders tegen te spartelen. Dus blokken, smashen en serveren was ook over.
Ik kan natuurlijk zeggen : "Kom, ik ga proberen om met het eerste van Dronten te spelen." Maar dan houd ik mensen voor de gek. Vooral mezelf.