Weer een bericht waarin militairen klagen over de armtierige toestand in ons leger. Dit keer komen de klachten uit de hoek van nota bene onze elitetroepen, de commando's. De klachten zijn dezelfde die ik zelf had in de jaren 1969-70. Sindsdien is er nauwelijks iets veranderd. En toch durven de politici slecht toegeruste jongemannen 'op missie' te sturen. Zo noemt men dat politiek correct. Ik vind het ordinaire, illegale inmenging in het buitenland met inzet van Nederlanders. Jongelui bewust de dood insturen. Al de militairen die in Afghanistan, Irak enz. zijn gesneuveld of gewond geraakt, waren louter politieke slachtoffers. Gesneuveld voor nota bene islamitische naties, die andersdenkenden naar het leven staan. Wat een wereld.
Zoals gewoonlijk reageert de minister als menige directie : er is niets aan het handje. Net zoals aan het begin van de 2e wereldoorlog, is ons leger belabberd toegerust. Zelfs mentaal. Maar ach, dat heb je vaak met mensen achter bureaus; ze kennen de realiteit niet. De commandobazen zijn het natuurlijk met de minister eens. Dat heb je met holmaatjes, die naaien liever alles wat onder hen zit. De mensen op de werkvloer weten over het algemeen best wel waarover ze het hebben. De dames en heren politici zouden in hun afweging om militairen elders een oorlog te gaan uitvechten, als uitgangspunt moeten nemen alsof ze hun eigen kinderen en overige familieleden daarheen moeten sturen. Ik weet zeker dat beslissingen dan heel anders zouden uitpakken.