Soms verbaast men zich over bepaalde dingen die we deden / doen met onze kinderen. Zo mochten de kinderen onze auto gebruiken als ze uitgingen. No problem! Of thuis een feestje bouwen, terwijl wij elders waren.
Het begint natuurlijk al op jonge leeftijd. We leerden de kids verantwoordelijk te zijn. En laten merken, dat je hen (tot op zekere hoogte) vertrouwt. "Je mag één koekje pakken", zo begon het dus. Later, toen ze groot genoeg waren, mochten ze thuisblijven als we boodschappen gingen doen. Onder bepaalde voorwaarden. En met een stok achter de deur. Sancties zijn erg belangrijk. Bij een overtreding moesten ze de volgende keer gewoon weer mee boodschappen doen. Om aan te geven dat ze blijkbaar nog niet 'groot' genoeg waren om even alleen thuis te zijn.
We controleerden veel. Als ze na de nodige oefeningen alleen naar school mochten, liepen we op afstand hen stiekem te controleren. Vooral het oversteken van bepaalde wegen was zo'n belangrijke check. Eerst thuiskomen en dan pas bij een vriendje gaan spelen (als het mocht). Altijd even melden waar je bent of naartoe gaat. Onthouden dat je om 5 uur weer thuis moest zijn. En nog meer van dat soort regels.
Toen ze hun rijbewijs hadden gehaald gaf ik hen met een gerust hart de sleutels van de motorfiets en later onze auto mee. Achteraf gezien zijn we heel tevreden over onze aanpak.
Nog even en Mike gaat met vijf vrienden in de camper naar Frankrijk. Sommige mensen schrokken en reageerden met : "Vinden jullie dat goed?" We laten ons niet door angsten leiden, maar door vertrouwen en een goede aanpak. Ik weet, ook met een goede aanpak kan het toch fout gaan. Maar The kids are alright!