Deelname Bevolkingsonderzoek

een lekkere bruine rakker

Gisteren kreeg ik een vooraankondiging van een Bevolkingsonderzoek. Hij is bestemd voor kerels van 55 jaar en ouder. Het gaat om onderzoek naar de aanwezigheid van of kans op darmkanker. Dat laatste woord is in mijn wereldje nogal beladen. Immers, mijn jongere broer is na een schokkende lijdensweg aan die ziekte overleden.
Zo'n 10 jaar geleden zou ik geweigerd hebben deel te nemen aan zo'n onderzoek. Uit angst. Zal wel door die nare ervaring gekomen zijn. Ik heb na het overlijden van mijn andere broer nog een medische check up laten doen. Ook uit angst. Ik kwam er weliswaar goed doorheen, maar toen ik weer buiten stond dacht ik : "Tja, en toen liep ik onder een stadsbus." Ik wilde mezelf met die gedachte even weer op de rit krijgen. Het was maar 'n momentopname. Je kunt op elk moment aan iets of door iets overlijden. Nu ben ik wel zover dat ik meedoe aan dit onderzoek. Ik ben niet bang voor de uitslag. Ik ben niet bepaald iemand die aan hypochondrie lijdt. Ik loop eerder de kans iets te verwaarlozen, omdat ik vaak denk : 't zal wel weer overgaan.
De enige angst die ik heb is voor de handelingen die ik moet verrichten. Ik schijn met een wattenstaafje een aantal keren in mijn ontlasting te moeten prikken. Jakkie! Stel je voor dat ik al prikkend die bruine rakker opeens lek steek! Boem! Shit! Aaaaahhh! Iemand nog een EOD pak in de aanbieding?