dinsdag 2 juni 2015

Daar gaat ie weer!

....waterpas....
Van het e(t)en komt het ander. Een van de gasten van afgelopen zondag heeft een schutting die ogenschijnlijk in elkaar getimmerd is met hout van sinaasappelkistjes. De plankjes waren horizontaal aan een paar gammele half weggerotte palen getimmerd. Wat zeg ik? Ze waren met legio spijkers vastgezet! Dat krijg je met een onzekere klusser. De tuindeur was zo gammel, dat ie ook maar vastgetimmerd was. Dus moest mevrouw telkens met haar fiets van de schuur door de huiskamer naar buiten en weer terug.
De bewoonster vroeg mij of ik haar wilde helpen, want ze wilde een nieuwe schutting hebben. Zoals je weet : Voor een paar koppen koffie en thee en anders een paar kroketten (Van Dobbe en/of Kwekkeboom) ben ik tot veel in staat!
Ik heb haar een paar suggesties gedaan voor een nieuwe schutting. Een met planken om en om, een van rabatdelen (dus helemaal dicht) en een van kant en klare schuttingdelen. Ze koos voor de laatste, omdat ze net in de aanbieding waren. Logisch, want van een AOW'tje valt geen feestje te bouwen, laat staan een schutting van goede kwaliteit.
We zijn gisteren direct begonnen met het verwijderen van de oude bouwval. Misschien hadden we beter een nachtje kunnen wachten, want dan was ie vanzelf omgewaaid door een paar krachtige windstoten. Maar goed, het slopen viel mee. Zelfs de oude palen kregen we geheel uit de grond. De oude zooi was dus zo verwijderd.
....afwerken...
Ze had twee standaard schermen (1.80x1.80) had gekocht. Een hebben we in z'n geheel geplaatst. De ander is door de helft gezaagd en daar is een degelijke deur van gefabriceerd. Van het restant (90 cm), is een klein deel gebruik voor de rest van de schutting, in de hoek met de buren.
De planken waren alle met spijkers vast geschoten op raggels. Een wat zwakke constructie. Met één klap van de hamer sloeg ik zo een plank los. Ik heb ze stuk voor stuk extra vastgezet met schroeven. Al met al zijn we nog geen dagje bezig geweest. De schutting met afsluitbare deur staat! En de koffie met appelflap en de thee smaakten prima. Het leukste is wel dat ik een buurtbewoner niet alleen heb kunnen helpen. maar ook nog beter heb leren kennen.