Een voor mij vreemd vooruitzicht : een week niets doen. Of heel rustig aan doen. Vanwege de hoge temperaturen. Vanmorgen hebben we de supergrote parasol opgezet. De halve tuin stond gelijk in de schaduw. In die schaduw heb ik wat hout gezaagd en bijeen gebonden. Klaar om naar de Milieustraat afgevoerd te worden. Weg is weg. Het geeft een heerlijk opgeruimd gevoel.
Vanmiddag, als de voorzijde van het huis in de schaduw staat, zet ik voor een bewoner even twee palen in de grond. Met de grondboor en een paar flinke klappen.
Hij wil een plantenrek maken voor zijn lathyrus. Die moeten nog gezaaid worden hoor. De plantjes schijnen flink te klimmen, te bloeien en te ruiken. Het was de lievelingsbloem van Juliana (van Soestdijk) . Ik weet niet of het al wat laat is om te gaan zaaien. Maar ik heb er geen verstand van. Buurman wel, want hij heeft ze jaren in zijn volkstuin gekweekt. Volgens het www krijgen de laat gezaaide lathyrussen korte stelen en klimmen ze nauwelijks.
De palen moeten 1.80 meter boven de grond uitsteken. Dus heb ik twee palen van 2.40 meter voor hem gekocht. Gaas heeft ie al. Heb ik voor hem via een buurvrouw gekregen. Hoewel ik genoeg krammen en een hamer heb, wilde buurman per se een tacker kopen. Wie ben ik dan om hem dat te verbieden? Die AOW moet toch een keer op? Na de aanschaf heeft ie mij om een balkje gevraagd om te oefenen. Ik ben benieuwd hoe dat balkje er nu uitziet, want de schutter was erg enthousiast over zijn nieuwe aankoop.
Voor de rest van de week is het dus rustig aan doen. Ik denk dat we aan het water gaan zitten. Aan het Veluwemeer of zo. Parasolletje, koeltas, stoeltjes en zonnecrème. Fenna gaat uiteraard mee.