 |
| op afstand van elkaar |
Gisteren heb ik het verlengsnoer maar eens tevoorschijn gehaald. Het waren twee stukken. Een hééél lang en een kort stuk met een contrastekker. Het resultaat van een verkeerde beweging met de heggenschaar. Omdat de dader c.q. eigenaresse per se de originele, geperste contrastekker wilde behouden, besloot ik de kabel te solderen. Anderen opperden gewoon een kroonsteentje te gebruiken, maar dat leek me geen goed idee. Om een flinke bult op één plek te voorkomen heb ik de draden op verschillende lengte kaal gestript. Daarna kwam het soldeerpistool aan de beurt. Ik zal wel iets verkeerd gedaan hebben, maar het lukte me nauwelijks de eindjes aan elkaar te
knopen solderen. Vooraf heb ik de beide uiteinden eerst 'vertind'. Maar toen ik ze naast elkaar legde en ze met de soldeerpistool opwarmde, weigerden ze te versmelten tot een geheel. Het werden wat rommelige knobbeltjes soldeer in plaats van een mooie soldeerlas. Grrr! Ik gebruikte zo'n handige hulp erbij, die met een paar klemmen de kabels bijeen hield. Dus had ik beide handen vrij. Ik denk dat het soldeer niet geschikt was voor dit klusje. Normaal gebruik ik soldeer met een harskern. Dit keer heb ik de uiteinden vooraf met soldeervet behandeld. Het vertinnen ging vloeiend. Maar het aan elkaar maken dus niet.
 |
| met krimpkous |
Uiteindelijk is het toch gelukt en heb ik de krimpkousen, die ik voor het solderen al over de kabeltjes had geschoven (over elke draad een en over de buitenkabel een), er overheen geschoven en die boven het gasfornuis laten krimpen. Voor de stevigheid heb ik er toch ook maar een reepje isolatietape overheen gewikkeld. Klaar!
