Even later gaan de beide conducteurs posten bij de deuren. "Je kent de procedure?", vraagt de een aan de ander. De ander knikt met een glimlach. Als de Sprinter in Almere Centrum stopt, komt een tweetal in gele hesjes geklede mannen het treinstel binnen. Ze nemen de zwartrijder mee naar buiten. Via de omroepinstallatie verontschuldigt de machinist zich voor het oponthoud en belooft de ontstane vertraging te proberen weg te werken. Maakt ons niet uit, we hebben alle tijd. Vandaag gaan we naar Amsterdam.
Vlak voor Amsterdam zie ik kleine regenspatjes op de ramen verschijnen. De buitentemperatuur is een graad minder geworden sinds de aanvang van de reis.
We verlaten de trein en het station en lopen via het Damrak richting de Dam. Na het oversteken van de Prins Hendrikkade horen we achter ons een klap. Er ligt een fiets op de grond en de boze berijder geeft een toerist een schop. De eerste reed nogal snel over het fietspad, terwijl de toerist door rood liep. Het zou niet bij één incident blijven. Maar eerst tijd voor koffie! Net op tijd stappen we een gezellige tent binnen. De regen is van wat druppels overgegaan in een heuse bui. Maar wij zitten droog.
Als we de wandeling voortzetten is het bijna droog. Op de Dam is het vrij rustig, al is het wel zo dat we overal buitenlandse toeristen zien. Of zijn het zakkenrollers in werkkleding? Je weet maar nooit in zo'n stad. Een paar honderd meter na de Dam maken we een doorsteek en belanden in de Kalverstraat. Nog voor het Muntplein gaan we rechtsaf de Heiligeweg op om via de Bloemenmarkt aan de Singel naar het Muntplein te lopen. Hier is het aanzienlijk drukker. De tentjes zijn afgeladen met nieuwsgierige toeristen die met bloembollen, klompen en molentjes lopen. Een leuk schouwspel om naar te kijken.