Na het ochtendritueel ben ik aan de slag gegaan met het vervangen van de rotte paal van de overkapping. Als eerste ben ik als timmerman begonnen. Ik heb eerst twee stempels geplaatst om het dak te stutten. Dat doe ik op een veilige manier, zodat de stempels niet kunnen verschuiven. Ik heb niet alleen de voorste balken ondersteund, maar ook de tweede. Door een dwarsbalkje te plaatsen op de stempel. Toen ik de stempels had aangedraaid, zag ik de paal plots wat bewegen. Wat bleek? Hij was helemaal doorgerot! Ik ben dus net op tijd. Als eerste heb ik de nieuwe palen flink in de teer gezet. Dit keer zo'n 20 cm hoger dan de paal de grond in gaat. Over een stuk van zo'n 40 cm heb ik een bandage aangebracht met dat zwarte
supertape. Daar heb ik weer teer overheen gesmeerd. De paal heeft nu een dikke beschermende kraag die 20 cm boven de grond uitsteekt en evenveel onder de grond zit.
Daarna moesten allerlei schroeven verwijderd worden. Deels van de constructie en deels van allerlei tierlantijntjes. Zo kon ik de bovenkant van de paal weghalen.
Toen kon ik voor stratenmaker spelen : klinkers eruit en wat graafwerk. Ik wilde per se de rest van de paal uit de grond hebben. Dankzij eerder opgedane ervaringen bij iemand anders, paste ik als tuinman / schuttingbouwer dezelfde werkwijze toe. Met de grondboor heb ik voor de rotte paal een gat
geboord. Net zo diep als het restant van de paal in de grond. Toen kon ik de paal naar voren bewegen. De vette klei leek de paal flink te omklemmen, want omhoog trekken ging niet. Ik heb toen weer de bekende hefboom gemaakt van de bovenkant van de oude paal. Met een stapeltje klinkers, een strop van een spanband lukte het mij het restant van de paal tergend langzaam uit de vette kleigrond te trekken. Hoera! Aan het restant was te zien, dat het geteerde deel nog gewoon hard was. Ik had eigenlijk alsnog wat teer moeten aanbrengen, toen de palen wat dieper geslagen werd dan ik toen dacht. Het scheelde zo'n 15 cm. Weer wat geleerd. Omdat de nieuwe paal loodrecht onder de buitenste
balk van de overkapping moest komen, moest ik hem schuin in het gat manoeuvreren. Daarvoor was extra ruimte nodig. Na een paar keer passen en meten kreeg ik de paal in het gat. Ik moest hem nog wel een centimeter of twee dieper de grond in rammen. Als laatste waren een paar lichte tikken met de hamer nodig, om hem strak onder de balk te krijgen. En ..... : waterpas! Daarna heb ik met de oude paal de grond rond de nieuwe goed aangestampt. Ik pakte mijn rol als stratenmaker weer op en heb de bestrating weer dicht gegooid.
Ik heb hem gelijk wat opgehoogd, want je kon het looppad goed zien, omdat het dieper lag.
Eerlijk gezegd was ik best wel wat trots op mijn creatieve stuntwerk. Dus kwam er als beloning koffie.
Voor de toegang heb ik nog zo'n paal geplaatst. Dit keer hoefde ik geen oude te verwijderen, want er was geen paal. De entree is nu 90 cm breed, zodat ook mensen met een rollator of rolstoel naar binnen kunnen. Bijna alle deuren in ons huisje zijn 90 cm breed. Voor deze opa handig als ie 's winters binnen aan de fiets of scooter wil sleutelen. 😅
Ik heb ook maar wat bestrating wat opgehoogd en de dakgoot gereinigd. Ik wilde de paal eerst van buitenaf in het gat laten zakken, maar daarvoor moest ik een beugel van de dakgoot verwijderen. Toen zag ik dat de goot vol troep lag. Ik kwam er toen achter, dat het handiger was om de paal van onder de overkapping af in het gat te steken. Maar goed, het uitstapje naar de dakgoot was dus niet voor niets geweest. Ik ging drie kwartier later dan gewoonlijk met Fenna en een tevreden gevoel op stap. Die Friese teef heeft de hele tijd naar mij liggen kijken. Totdat ze in slaap viel. Vanwege de slaapverwekkende vertoning, denk ik. Voor alle zekerheid ga ik ook de beide hoekpalen van de overkapping controleren. Ze staan al zo'n 8 jaar in de grond.
