"Als ik weer zin heb, ga ik die struik daar wat snoeien", zei ik tegen een bewoner. Als ie naar de struik kijkt, waar ik naar wijs reageert ie wat verschrikt : "Ja, maar dan kijkt zij zo op mijn bord!" Met zij bedoelt hij de overbuurvrouw.
Ik draai me om, wijs op het hoge weelderig groen in zijn eigen tuin en zeg : "Dat zou ik erg knap van je vinden." Hij draait zich ook om. Dan glimlacht ie wat beschaamd. "Oké, je hebt gelijk. Ik zeur maar wat", zegt ie lachend. Meneer heeft nauwelijks zicht vanuit zijn huiskamer vanwege de beplanting in zijn eigen tuin. En toch zegt ie dan zoiets. Er zijn hier ook mensen die de hele dag met gesloten gordijnen zitten en geeneens geraniums op de vensterbak hebben staan. Van mij mag het hoor. En toch klagen deze mensen over hun uitzicht. Bijvoorbeeld wanneer werklui hun bedrijfswagens voor hun huis parkeren, om iets aan het openbaar groen of de straat te doen.