Gaspitten poetsen

Vanavond, na de overheerlijke bami met kerriekip en babi ketjap (Son is een ware keukenprinses), was het weer zover. De anders zo glimmende gaspitten vertoonden donker bruine stippen en vlekken. Van het koken en braden de afgelopen dagen. Elke avond wordt het fornuis afgenomen met het sop van de vaat. Geleidelijk kwamen de bruine vlekjes in beeld. Dan denk ik : "Wat zien ik?! Vlekjes?!" Ik maak die pitten altijd met een sponsje van staalwol schoon. Het metaal is hard genoeg om daar geen krassen van te krijgen. In tegenstelling tot de plaat eronder. Die is van rvs en daar maakt zo'n sponsje wel krassen op. De plaat gaat glimmen als ik na het schoonmaken hem met wat olie behandel.
Een bezoeker vroeg een keer : "Is het bij jullie altijd zo schoon?" Wij vinden het allemaal gewoon, opgeruimd. En ja ook wel schoon. Maar niet zo, dat we nergens meer durven aan te komen. Nee, we blijven wel leuk leven en de kleinkinderen hoeven ook niet benauwd bezig te zijn. Daar staat wel tegenover dat afval vrijwel direct in de bakken gaat, gebruikt serviesgoed direct in de afwasbak onder het aanrecht en voor de rest normaal (wat heet) doen. We zijn opgeruimde mensen. Wij stoppen dus geen lege verpakkingen ergens tussen de kussens van stoel of bank of erachter. Ja, want die mensen zijn er ook.
Het is allemaal een kwestie van de boel dagelijks wat bijhouden. Meer niet. Het is ook veel aantrekkelijker dan eens in de zoveel tijd er een flinke klus aan te hebben. Dat staat zo tegen. Maar ja, ieder zijn/haar manier.