Ik houd van een planmatige en gefaseerde aanpak. Dus niet in op een manier van 'we rotzooien maar wat aan'. Dus was de aanpak per kamer. In de andere woning wordt nog gewerkt, dus daar was het zaak de spullen dusdanig op te slaan, dat ze niet in de weg zouden liggen en toch gemakkelijk te grijpen zijn. Vanwege onze leeftijd namen we ons voor een halve dag aan de slag te zullen gaan. Mijn workmate is nog
Het meeste werk betrof het demonteren van een bed, gemaakt van steigerhout. Dat was wat niet conventioneel in elkaar geschroefd. Waarschijnlijk is het op z'n plek in elkaar gezet / gemaakt. Het hoofd- en voeteneinde waren aan de muurzijde anders (lees onhandig) gemonteerd dan aan de andere kant. En wat een schroeven zeg. Net alsof de maker weinig vertrouwen had in de constructie. Die manier van bouwen gold ook voor een bureautje van steigerhout. Ook wat onlogisch in elkaar geschroefd. Verder niets mis mee hoor. Maar in beide gevallen moesten wij de constructie eerst analyseren, alvorens de volgorde van demonteren te kunnen bepalen. Daarna moest de boel 1 etage lager gebracht worden om in de aanhanger geplaatst te kunnen worden.
In de andere woning moesten we de boel weer 1 etage hoger neerzetten. Dus weer traplopen. Morgen heb ik dikke benen.
Het is ons gelukt om geheel conform het plan en binnen de voorgenomen tijd een deel van de inboedel te verhuizen. Inclusief koffiepauze en een lunch. En op een rustige manier. Want ook verhuizen moet leuk blijven. Wat wil je nog meer? Gewoon zoals ik het tijdens mijn loopbaan ook deed.
Wat mij wel opviel waren de nieuwe buren. Het schijnen heel aardige mensen te zijn. Ze keken toe hoe wij aan het sjouwen waren. Het viel hen niet op, dat hun auto ervoor zorgde dat we zo'n 10 meter extra moesten lopen. We konden de aanhanger zodoende niet recht voor de voordeur parkeren. Niet echt een probleem voor mijn jonge, sterke benen hoor.