 |
| door de wielen gezakt |
Vandaag had ik een heel ander klusje. Tijdens het stofzuigen vond ik onder de mand van Fenna (ja, daar maak ik ook schoon) een autootje van Luuk. Hij speelt er heel graag mee, want het ziet er stoer uit en heeft een frictiemotor. Ik had het speelgoed even op de eettafel gelegd en zag dat het naar de garage moest voor een opknapbeurt. Het wagentje was door de achteras gezakt. Logisch, want : "Zo'n klein ding is niet om op te gaan staan, Luuk!"
Het leuke van sleutelen aan zo'n auto is de eenvoud en snelheid. Ik heb geen brug of krik nodig en ik zit gewoon aan tafel in mijn nette goed. Het chassis zit met vijf minischroefjes aan de carrosserie bevestigd. Toen ik de schroefjes verwijderd had, zag ik het motorblok met de achteras los van de bodemplaat liggen. Door het gewicht van Luuk, was het losgeslagen uit de bevestiging op de bodemplaat. Ik zag geen kapotte delen of roest, wel stof en een paar hondenharen.
Ik heb het motorblokje gedemonteerd (twee schroefjes los draaien) en een druppie plasticlijm op de bevestigingspunten gedaan. Daarna heb ik het geheel weer op z'm plek geplaatst en met de schroefjes vastgezet in de klemmetjes. Ik heb de wieltjes ook maar weer recht gezet. Na zo'n 10 minuten klussen heb ik hem weer in elkaar gezet. Met vijf schroefjes. Ik had geen vieze vingers, mijn kleding bleef schoon en ik kon de auto zonder hulp van derde uit en in elkaar zetten. En ik hoefde niet naar huis te rijden. Wat een genot vergeleken met een gewone auto. Het is bijna therapeutisch werk. Misschien zijn er nog meer kapotte autootjes. Nou ja, misschien. Ik heb het over Luuk, hè. Eerst maar zelf wat testritjes maken...