Soms heb ik het zo druk, dat ik geen tijd kan vinden om achter mijn laptop te kruipen. Mijn huishoudelijke taken zijn toegenomen en andere zaken krijgen meer prioriteit. Uiteraard maak ik fouten, wat ook extra tijd kost. Zoals vergeten wasverzachter in de wasmachine te doen. Toen ik het deurtje na de wasbeurt opende, rook het anders dan gewoonlijk. Ik dacht : "Het zal wel aan mijn neus liggen"en ben de schone was gaan ophangen. Maar later schoot me te binnen, dat ik de wasverzachter vergeten was. Ik heb de was maar weer van het rek gehaald en nogmaals gespoeld, maar dit keer met wasverzachter in de machine. Nu geurt het weer als vanouds in het trappenhuis.
Zondagochtend liep ik iemand tegen het lijf (figuurlijk) die ook met de hond wandelde. Ik weet dat ze uit Roemenië komt, dus ik vroeg haar in het Nederlands of ze voor mij/ons een tekst wilde vertalen. Ze zei daarop enthousiast ook in het Nederlands : "Ja hoor."
Dus ben ik tegen 4 uur 's middags even naar de overkant gelopen. Daar maakte ik officieel kennis met de nieuwe bewoners. Zij spreekt en schrijft minder goed Roemeens dan haar man. Wat bleek? Beiden zijn meer Hongaars. Ik vertelde dat ik wist, dat een groot deel van Roemenië ooit Hongaars was. Dat vonden ze een verrassende mededeling. Iemand die iets wist van de historie van Hongarije. Tja, dat leerden we op school hè. Oostenrijk-Hongarije, het Habsburgse rijk enz.). Het deel waar zij gewoond hebben, Transsylvanië, behoorde ook aan Hongarije. Vandaar dat veel Roemenen (ook) Hongaars spreken.
Zij hebben samen een stukje vertaling voor mij gedaan. Ik op mijn beurt ga wat voor hen uitzoeken. Het is een jong stel, dat ruim een jaar geleden naar hier gekomen is. Ze werken beiden (zijn geen dag werkloos geweest) en hebben met trots hun eerste huis gekocht. Prachtig toch? En dat alles ondanks het feit, dat hun afkomst ('Roemenen') vaak drempels opwerpt. Voor mij erg herkenbaar dus.