maandag 6 januari 2020

Op naar het voorjaar


Vanmorgen hebben wij de kerstspullen opgeruimd. We zijn begonnen met de boom op het pleintje. Oké, zonde. Zo'n versierde en verlichte kerstboom staat wel erg gezellig. Maar ook voor de Kerst is er een tijd van komen en een tijd van gaan. Ik ben begonnen met het verwijderen van het verlengsnoer. Ik moest daarvoor weer de ladder op, maar ik hoefde niet het dak op. Ik was zo slim geweest om de kabel dusdanig te bevestigen, dat ik staande op de ladder hem kon losmaken. Sonja was intussen de boom aan het leegplukken. De ballen, de piek en de slingers verdwenen weer in hun verpakkingen en vervolgens heb ik de boom van de paal losgemaakt. Hij was met twee lange draadbouten tegen de stalen pijp die in de grond stond vastgezet. Toen ie horizontaal lag kon Sonja de piek en de versiering aan de bovenkant verwijderen. Sonja had een jongen hier uit de buurt beloofd, dat ie de boom zou krijgen. Hij krijgt bij inlevering 2 euro voor. Als tegenprestatie zou het ventje de kerstboom bewaken. Met succes.
De stalen pijp heb ik uit de grond getrokken en weer opgeborgen tot eind van dit jaar. De plek waar de boom gestaan heeft is nu gemarkeerd door een knikkertegel. Die tegel lag voor ons raam. Waarschijnlijk hebben de straatmakers even naar binnen gekeken en gedacht : "Die meneer ziet er nog zo jong uit, die wil vast wel knikkeren." Dankzij de knikkertegel is de plek waar de volgende boom komt eind van dit jaar weer gemakkelijk terug te vinden. Het ziet er nu wel wat kaal uit op het pleintje.
We hebben ook maar gelijk een dennenboompje in de grond gezet. Sonja kon dat boompje in een grote pot vlak voor kerst kopen voor 4 euro. Ik mag wel even bekennen, dat het graafwerk mij zwaar viel. Ik mag dan weliswaar constant bezig zijn, maar bepaalde bewegingen ben ik merkbaar niet meer gewend. Net zoals het traplopen naar de 4e etage in Utrecht. Ik word oud.