dinsdag 15 mei 2018

Projectleiding

Veel projecten lopen financieel en/of qua tijd uit de hand. Meestal heeft dat te maken met zwak projectmanagement. Ik heb als projectmanager geen enkel project geleid, dat niet binnen de afgesproken tijd en het budget afgerond werd. Mooi hè? En het waren geen kleine projecten. De kleinste was bijna 400.000 en de grootste bijna 5 miljoen gulden.
Ik hanteerde de basisregel, dat de opdrachtgever betaalt. Dus alleen hij kon wijzigingen / aanvullingen doorgeven tegen een bepaalde prijs en extra tijd uiteraard. In veel situaties kwamen anderen met aanvullingen en/of wijzigingen aankakken. Jammer dan, daar deed ik niets mee. Ik verwees hen naar de opdrachtgever en vaak hoorde ik er niets meer van. Het viel me ook op, dat wanneer er een prijskaartje door mij aangehangen werd, de aanpassing ook opeens niet meer nodig was. Zelfs als ik akkoord ging met een aanpassing, kon het zijn dat die geparkeerd werd voor na het project. Gewoon omdat het in mijn beleving make-up was een geen noodzakelijkheid. Naast het project groeide zodoende een onderhoudsproject, dat na oplevering uitgevoerd werd.
Het was natuurlijk ook zaak het contract constant erbij te houden, om zaken te controleren. Het is ook belangrijk de einddatum te handhaven. Een (deel-) oplevering is altijd beter dan een project dat als een gebed zonder eind voortkabbelt.
In het algemeen denkt men dat de projectleider verantwoordelijk is. In werkelijkheid draagt iedereen die bij het project betrokken is verantwoordlijkheid.
Ik deed bijna alles op papier. Mondelingen afspraken bevestigen enz. Ik ging soms zo ver, dat ik deadlines / ultimatums instelde. Als voor een bepaalde datum niet gereageerd werd, dan ging ik er vanuit dat iets wel of niet ging gebeuren. Dat deed ik om vertragingen te voorkomen. Natuurlijk controleerde ik altijd of men mijn correspondentie gelezen had. Ergo, allemaal een kwestie van het gezonde verstand gebruiken. Helemaal in organisaties waar politieke spelletjes werden gespeeld. Dara stond ik boven. Gewoon je werk doen. Basta.