In Amsterdam wil men van de stad geen bunker maken, om terreuraanslagen te voorkomen. Tja, wie had nou zo'n situatie verwacht : jezelf beschermen tegen mensen die je zelf vanwege misplaatst medelijden binnengehaald hebt? Ons plekkie, is ons plekkie al lang niet meer.
Er zijn mensen, die menen ook hun eigen plekkie te hebben. Het gaat dan vaak over parkeerruimte voor hun deuren. Die is van hen, zo beweren zij. Maar bij de gemeente en/of het Kadaster is daar niets over geregistreerd. Een paal met bord met kenteken ontbreekt ook. Maar o wee als iemand zijn auto op hun plekkie parkeert. Dan zijn de rapen gaar. Andersom is het voor hen natuurlijk heel gewoon om hun auto's bij anderen voor de deur te parkeren. Want die anderen hebben natuurlijk geen eigen plekkie zoals zij. Tja, er zijn ook gewone mensen. En dan parkeren zij het liefst zo, dat in plaats van twee of drie auto's er maar één kan staan. Of wel : asociaal parkeren. Iemand vond het in een straat met zeer beperkte parkeerruimte nodig om zowel zijn auto, als zijn aanhanger en caravan voor zijn deur te parkeren. Weken lang. Even vooraf nadenken voor het doen is hen vreemd. En als tegen dat ongewenst parkeergedrag gereageerd wordt, nou berg je dan maar. Dan volgt vaak een scheldpartij. Gewoon praten is hen ook vreemd. Jammer dat het zo gaat.
Er zijn ook situaties waarin men de auto direct voor de woning kan parkeren. Of niet. In het tv programma van de rondreizende rechters komen dat soort situaties geregeld ter sprake. Soms zijn huizen zo gebouwd, dat iemand alleen over het erf van de buren naar en van zijn plekkie kan. Het is dan verwonderlijk, dat iemand die afhankelijk is van de flexibiliteit van zijn buren ruzie gaat maken met die buren. Want ook onder hen zijn mensen die niet genoeg hebben aan een vinger. Als hun buren uit ellende bij de erfgrens vervolgens een hek of haag neerzetten, is het parkeren voor de woning voor hen verleden tijd. Het is blijkbaar zeer lastig eerst goed na te denken en blij / dankbaar te zijn, dat de buurman je de gelegenheid biedt dat jij je auto toch voor je eigen voordeur te kunnen zetten.
Ik wil best rekening houden met mensen die een dringende reden hebben om hun auto per se voor de deur te parkeren. Mensen met een handicap, die geen eigen parkeervak kunnen betalen. Of met een beroep dat veel gesjouw tussen auto en huis vergt. Een beetje rekening houden met elkaar schijnt erg moeilijk te zijn. Het draait allemaal om ik, ik, ik.