Omdat ik een paar keer van dichtbij slechte ervaringen heb opgedaan met sleutelen aan auto's en motorfietsen, ben ik als de dood voor ongelukken. Vandaar de extra veiligheidsmaatregelen en continu alert willen zijn. Ik mijd risico's. Zo werkte ik vanmiddag voornamelijk naast de wagen en niet eronder. Met die bladveren moest ik soms wat wrikken. Ik moet er niet aan denken dat de wagen van de krik schiet. Vandaar de extra assteunen en krikken. Ik had totaal vier krikken ingezet en twee assteunen, dus dat zegt wel wat over mijn onzekerheid met betrekking tot het sleutelen aan een omhoog gekrikte wagen.
Ik zie telkens die spartelende benen onder de Mercedes die van de krik gleed. Ik zie ook telkens die twee jongens, die met een motorfiets op de midden standaard met draaiend achterwiel in de eerste versnelling de ketting aan het schoonmaken waren. Met een lap stof. Dat stuk doek kwam tussen het kettingwiel terecht en trok de hand van een van de jongens mee. Brrr!
Nee, ik let extra goed op. Al kan het steeds vaker voorkomen, dat ik toch iets vergeet.