Het nieuwe kooktoestel is prima bevallen. Zelfs met twee vrij grote pannen op het vuur, was er ruimte over. In het midden bevindt zich ook nog een brandertje. Wat een luxe vergeleken met het vorige. Het vaste deksel, dat tevens als windscherm kan dienen, maakt het mogelijk om, indien gesloten, ook de ruimte boven de kookplaat te benutten. Kortom, het is nog leuker koken geworden in de camper.
Over koken gesproken, in een lokaal krantje zag ik een opvallende advertentie staan. Ik geef direct toe, dat mij
oma's pruimenbier opviel. Ik dacht : "Hallo, kan het ook wat beschaafder?!" Die gedachte kwam overigens niet voort uit een dirty mind mijnerzijds, maar vanwege het feit dat deze opa soms wat moeite heeft met zijn tijd mee te gaan. Alles is zo anders en vaak erg ordinair en/of grof geworden. Vandaar mijn interpretatie. Gehaktballetjes met Olwief in oma's pruimenbier. Van wie die balletjes komen staat er niet bij. Hoe verzint men het. Toen ik de rest las, begreep ik het wat beter. Vooral de combinatie met rijst (een doodzonde!) deed mij zuchten. Maar wie weet smaakt het toch wel. Of moet je daarvoor juist geen smaak hebben? Mijn buurjongetje Fransje at rijst met boter en suiker. Niet alleen alles behalve voedzaam (lijkt mij) maar ook weer zo'n typisch Hollands recept, dat na de bereiding eerst geprakt wordt en vervolgens met de ellebogen op tafel naar binnen gewerkt wordt. Rijstepap is ook zoiets. Wij gebruikten geprakte rijst ook. Als lijm. Nee, doe mij maar een nasi rames of goreng. En... met een lepel aub!
Over koken gesproken, in een lokaal krantje zag ik een opvallende advertentie staan. Ik geef direct toe, dat mij oma's pruimenbier opviel. Ik dacht : "Hallo, kan het ook wat beschaafder?!" Die gedachte kwam overigens niet voort uit een dirty mind mijnerzijds, maar vanwege het feit dat deze opa soms wat moeite heeft met zijn tijd mee te gaan. Alles is zo anders en vaak erg ordinair en/of grof geworden. Vandaar mijn interpretatie. Gehaktballetjes met Olwief in oma's pruimenbier. Van wie die balletjes komen staat er niet bij. Hoe verzint men het. Toen ik de rest las, begreep ik het wat beter. Vooral de combinatie met rijst (een doodzonde!) deed mij zuchten. Maar wie weet smaakt het toch wel. Of moet je daarvoor juist geen smaak hebben? Mijn buurjongetje Fransje at rijst met boter en suiker. Niet alleen alles behalve voedzaam (lijkt mij) maar ook weer zo'n typisch Hollands recept, dat na de bereiding eerst geprakt wordt en vervolgens met de ellebogen op tafel naar binnen gewerkt wordt. Rijstepap is ook zoiets. Wij gebruikten geprakte rijst ook. Als lijm. Nee, doe mij maar een nasi rames of goreng. En... met een lepel aub!