Terug naar Dronten

Zaterdagavond hebben we de bustent opgeruimd. Die was lekker droog. 's Morgens is ie kletsnat van de dauw. Het wordt 's avonds snel fris en vochtig. Er was een ochtend waarop het 12 graden Celsius in de wagen was. Da's pas lekker snurken! Al eerder merkten we, dat de tent pas in de middag weer droog was. Dus op tijd opruimen was het devies. Zo deden we dat ook toen we de caravan nog hadden. Liever een avond zonder voortent of luifel dan een kletsnat geval inpakken en thuis weer aan de slag. De bustent hing overigens als gegoten in de hoog geplaatste peesrail! Weer een geslaagde aanpassing. Nu nog een peesrail voor de tochtstrook. Het koudere seizoen komt er immers aan.
Zondagochtend konden we zodoende op ons dooie gemakkie de camper klaarmaken voor vertrek. Dat was vrij snel gepiept. Het was bewolkt en de temperatuur aangenaam om wat te doen. Omdat we zeer dicht bij de Duitse grens waren, besloten we voor vertrek iets meer naar het oosten te rijden. En wel zo'n 4

kilometer. Daar hebben we supergoedkoop diesel getankt. De tank kan 80 liter kwijt, dus zo'n voordeel tikt wel aan. Zo'n grote tankinhoud maakt het echt interessant om 'even' over of bij de grens te gaan tanken. Om die reden heb ik niet eerder getankt. Noem het strategisch tanken. Het benzinestation lag aan dezelfde weg die we terug naar het westen wilden volgen. Na het tanken keerden we om en reden vervolgens globaal richting Almelo. Het was toen vroeg in de middag en het regende wat.
Met een gangetje van 80 km / uur genoten we van het landschap. Al na zo'n 25 kilometer was de prijs van een liter Diesel met 12 cent gestegen. Het was erg rustig op de weg. Bij Almelo kwamen we in een wirwar van wegen en borden terecht. Alsof we in een wereldstad waren aangekomen. Het duurde vrij lang voor we de naam Almelo niet meer tegenkwamen op de borden. En wat een verkeerslichten en.. stilte. Ik moest direct aan Herman Finkers en zijn stoplicht denken. Vanaf Almelo werden we gevolgd door een surveillancewagen van de politie. Automatisch dacht ik even aan de verlichting van de fietsendrager. Maar omdat we niet staande gehouden werden, ging ik er vanuit dat alles in orde was. Net als toen we vertrokken.
Ik moest na Almelo ook even aan die arme inwoners van Nijverdal denken. Daar dendert het verkeer immers dwars door het centrum? Maar dit keer dus niet. We reden onder Nijverdal door! Een prachtige tunnel zorgt voor een veel aangenamer woon- en leefklimaat in Nijverdal en een beter gevoel voor mij als 'vervuiler'. Het kostte wel erg veel discussies en ruim 200 miljoen euro. Maar ach, dat betalen we toch allemaal zelf? De tunnel is vorig jaar in gebruik genomen. Eenmaal weer uit de tunnel en bovengronds zag ik een zeer rustig ogend Nijverdal in mijn spiegels achter ons. Geleidelijk hield het op met regenen op de N35. Via Zwolle, een stukje A28 en de N50 zijn we in Dronten aangekomen, waar we een warm onthaal kregen. De zon scheen volop.