Fenna is een ontzettende snuffeltante. Overal moet ze per se haar geurtje achterlaten. Zorro en Hannes waren vergeleken met haar aanzienlijk minder bezig met het afbakenen. Maar ja, jammer voor de Friezin maar zolang ze aangelijnd is bepaal ik waar en wanneer ze haar gang mag gaan. Het is prachtig weer en we genieten er beide van.
Zo'n hond vraagt wel om zelfdiscipline. Het beest heeft geen benul van weekends en/of uitslapen. Dus handhaven we de regelmaat en laten we haar op gezette tijden uit. Er zijn mensen die daar anders mee omgaan. Opvallend genoeg zijn het telkens mensen die louter aan zichzelf denken. Op die manier is ook dat hondje aangeschaft : om te hebben. Die hondjes zien ook vaak niet een dierenarts.
Fenna is wat dat betreft een bofkont. Ze is inmiddels ook goed gewend geraakt aan de camper. In het begin gedroeg ze zich erg onrustig, omdat ze niet naar buiten kon kijken. Ze ging tijdens de ritten tegen de schuifdeur opstaan om zo de wereld te kunnen zien voorbijgaan. Later heb ik een mooie (vind ik) kist gemaakt, die keurig tussen onze stoelen past. Daar wordt haar kussen opgelegd en de kist is dan haar plekje tijdens het rijden. En zie, madame is rustig en tevreden. Zo rustig zelfs, dat ze vaak gaat liggen slapen.
Soms gaat ze achterstevoren zitten en kijkt door de ramen van de achterportieren. Ze mag van ons niet op het vaste bed komen. Dat is onze plek. Ik bedoel, we zitten ook niet op haar kist of in haar mand. Fenna beschouwt de camper inmiddels als haar tweede huis. Ze waakt erover en kan zich ook goed ontspannen in de wagen. Wat extra leuk is voor Fenna, zijn de ritten met de fiets en haar kar. Zo'n beest viert dan echt vakantie.