Eigen roem

net als eigen roem

Ik moet vaak glimlachen wanneer iemand iets zeer positiefs over zichzelf zegt. Van mijn lieve mamma leerde ik, dat eigen roem nogal stinkt. Net als hondenpoep. Tot op heden heeft ze gelijk. Mijn ervaringen zijn, dat het eerder het tegenovergestelde is van wat er beweerd wordt. Als iemand heel nadrukkelijk zegt dat ie een heel goede vader of moeder is en dat om de haverklap herhaald, dan is het juist het tegenovergestelde. In mijn beleving.
Ik vind het ook gênant rond te tetteren dat je zo lief en aardig en opgeruimd bent, terwijl je dagelijks met een chagrijnig hoofd rondloopt en weinig tot geen vertrouwen hebt in de medemens.
Tijdens intake en/of sollicitatiegesprekken kreeg ik soms ook vragen in de zin van : Bent u een goede (project)manager? Zo'n vraag verwees ik door naar voormalige medewerkers en opdrachtgevers van mij en voegde eraan toe, dat ik wel vaak mijn best gedaan heb. Soms zei ik dat mijn projecten tot nu toe binnen budget en planning gehaald zijn. Natuurlijk dacht ik heel soms ook wel : Ik ben best wel goed. Dat moest wel, want jezelf af en toe een schouderklopje geven, hoort er ook bij.