Inmiddels is een aantal fruittelers op hun besluit teruggekomen. Vooral omdat de bedrijfscultuur er niet bepaald leuker op geworden is. De leuke gesprekjes onder het plukken zijn niet meer, de koffie-, lunch en theepauzes zijn erg doods. De Oost-Europese plukkers vertikken het te integreren. Natuurlijk speelt het verplicht opgevijzelde uurloon en de controle daarop ook een rol in het verlangen naar de vleespotten van Egypte. Tja, en als je dan toch gewoon het minimumloon moet betalen, dan toch maar weer graag die gezellige, noeste, betrouwbare, immer nuchtere Nederlandse plukkers. Nou jammer dan, mij niet gezien. Ik ben een mens en geen ding.