Als jochie kwam ik niet verder dan een affiche op een kermis waarop een vrouw met een baard en een snor te zien was. Dat vond ik toen heel erg bijzonder. Mijn vriendje niet, maar ja die was al een paar keer in Turkije geweest. Voor Fenna was het zien van die vrouw met twee (aangelijnde) poezen een regelrechte traumatische ervaring. Was ze koud van haar ontwenningsverschijnselen vanwege kater Tom hersteld, ziet ze tot haar grote schrik nota bene tijdens haar vakantie, twee van die harige beesten voorbijlopen. Ze keek me aan met een blik die vroeg : “Zie ik soms dubbel, baas?” Ik antwoordde troostend : “Ja Fenna, je ziet dubbel. Al sinds je geboorte.”Ik weet niet wat er precies aan de hand is, maar er zijn vandaag verdacht veel vliegen op de camping. Van die kadavervliegen, die groene. En nee, er lag niet weer een lijk onder de motorkap van de Ducato verborgen. Iedereen, ook wij, mepte erop los. Fenna ving ze met haar bek. Knap hoor. Zelfs onze overbuurman ging tekeer. Van die man had ik tot dan gedacht, dat ie geen vlieg kwaad zou doen. Zo zie je maar weer, mensen kunnen opeens veranderen.
Op het andere veldje, achter ons, in de hoek staat een opvallende trailer. Hij is nogal klein en glimmend zwart en lijkt qua vormgeving op een paardentrailer. Aan de achterkant, waar normaal gesproken een paard uitkomt of instapt, zit een tunneltent bevestigd. Uit die tent kwam een Duitse vrouw tevoorschijn. Erg verrassend. De wagen met tent trekt veel bekijks. Niemand vroeg waar de paarden gebleven zijn.