vrijdag 26 augustus 2016

Sorry zeggen is moeilijk

Een aantal weken geleden vond iemand het nodig mij een mes in de rug te steken. Dat voelde niet prettig.  Wat mij echter ten zeerste verbaast, is dat zo'n 'backstabber' mij niet veel later groet alsof er niets gebeurd is. Ondanks dat hem e.e.a. duidelijk gemaakt is.
Helaas heb ik het vaker ervaren, dat mensen achter mijn rug om mij bij anderen zwart maakten. Alsof ik niet bruin genoeg ben. Hahaha! Zo vroeg iemand mij een keer om goede referenties voor een baan bij een biergigant. Hij had vernomen, dat ik daar werkte. De persoon in kwestie was een aantal jaar eerder mijn leidinggevende. Hij had met zijn dubbele agenda ervoor gezorgd, dat ik eerst de informatievoorziening in orde had gemaakt, om mij vervolgens met een valse aantijging ontslag aan te zeggen. Gelukkig had de rechter hem door. Het is namelijk niet slim om een medewerker eerst een lovende beoordeling te geven en nog geen twee maanden later compleet af te branden op zijn functioneren. Naar later zou blijken wilde hij mijn functie aan een bevriend manager geven. Die had totaal geen ervaring op het gebied van IT en moest zodoende in een gespreid bedje terechtkomen.
Die meneer vroeg mij dus om referenties zonder met één woord terug te komen op die situatie waarin hij mij een mes in de rug stak. Helaas, is Willempie wel goed maar niet gek.
Ik vind dat iemand die mij iets aangedaan heeft daar eerst even op terug dient te komen. Op wat voor manier dan ook. Het hoeft niet per se een excuus te zijn. Maar om mij de volgende dag te benaderen alsof er niets gebeurd is, gaat mij te ver. Misschien ben ik wat eigenwijs of te veel een fatsoensrakker of ouderwets. Sorry zeggen is heel erg moeilijk.