Sonja's pakezel

daar achter ergens

Ze heeft een klacht over haar pakezel Stella. Die is soms wat koppig. Tijdens het fietsen met trapondersteuning, houdt de fiets af en toe wat in. Gelukkig voor haar is er 'a man around the house' : Willem met de waterpomptang. Het is voor mij te koud om in het schuurtje te gaan werken. Komt bij dat ik daar nauwelijks mijn kont kan keren. Oké, die is ook niet echt klein van omvang, maar de vloer in het schuurtje wel.
Dus heb ik de fiets eerst onder de overkapping geplaatst. Maar ook daar kreeg ik het koud. Ik had geen jas aan, want dat vind ik vervelend sleutelen. Dus heb ik Stella naar binnen gedirigeerd. In een warme huiskamer ben ik aan de slag gegaan.
Het leuke is dat ik vanwege mijn zelfgebouwde e-bike het technisch concept van een e-bike met voorwielmotor ken. Dus heb ik eerst gekeken naar stekkertjes en de verbinding van de accu schoongeveegd en met contactspray besproeid. Daarna ging ik op zoek naar de sensor die de motor in- en uitschakelt. Die zit net zoals bij mijn fiets op de trapas gemonteerd. Wel heel lekker verscholen met nauwelijks enige werkruimte. Maar goed, aan de slag dus.
Het feest begon met het verwijderen van de kettingkast. Dat is zo'n vaak wat gammel ding van hard plastic. Als je zo'n ding niet goed en voorzichtig demonteert, breken er allerlei kunststof klemmetjes af. Dus heb ik hem eerst goed bekeken en daarna voorzicht verwijderd.
Toen kon ik met een zaklampje een blik werpen op de sensor. Die was op een ronde metalen schijf gemonteerd, die ook de kettingkast klemde. Er tegenover bevindt zich een zwarte schijf met om de centimeter een metalen stip. De schijf draait met de trapas mee, wat voor de sensor het sein is dat er getrapt wordt. Dus motor aan. Ik zag dat de schijf vuil was en dat de sensor op een punt de zwarte schijf raakte. Ik heb met een kwastje en de contactspray de schijf en de sensor getracht wat te reinigen. Om dat echt goed te kunnen doen, zou ik de trapas helemaal vrij moeten maken. Maar aan dat ding zit ook het voorblad / kettingwiel vast. Veel te veel werk voor op een regenachtige maandagochtend. Doei!

1 sensor, 2 zwarte schijf

Ik heb het mechanisme dus zo goed en kwaad als het ging schoongemaakt. Tijdens dat klusje vroeg ik me hetzelfde af als bij de sensor en schijf van mijn fiets : waarom zit er op de sensor geen borsteltje, dat de schijf schoonhoudt? Een andere vraag : de sensor zit tegen de trapas, die op zijn beurt tegenover het voorwiel zit. Op het spatbordje van het voorwiel zit een minuscuul spatlapje gemonteerd. Waarom geen fatsoenlijke, die echt voorkomt dat er vuil tegen de trapas spat? De trapas was behoorlijk vies en de sensor en de zwarte schijf vangen zodoende ook gemakkelijk vuil. Modder en blaadjes / naalden van bomen sierden de onderkant van het frame. Waar die pakezel die opgedaan heeft, weet ik niet.
Ik kon niets uitrichten voor wat betreft het punt waar de sensor de zwarte schijf aantikt. Ik hoopte de afstand tussen beide iets te kunnen vergroten, maar dat bleek een illusie. Ik heb eeht idee, dat de zwarte kunststof schijf op dat punt wat krom is. Sonja moet maar weer eens gaan fietsen om te controleren in hoeverre mijn werk tot een goed resultaat geleid heeft. Maar eerst aan de koffie!
Ik heb na de koffie de delen van de kettingkast gelijk maar schoongemaakt; een boven- en onderkant en een sierplaatje. De beide doorzichtige kastdelen lijken veel op elkaar. Maar de onderste heeft altijd het meeste vuil gevangen. Na de schoonmaakbeurt heb ik de kettingkast weer gemonteerd zoals het hoort. Zonder ook maar één klemmetje af te breken. Hoera!