woensdag 9 november 2022

Een stijgende lijn

Vanmorgen dacht ik : "Ik ga straks Fenna uitlaten." Zo goed voelde ik me. Maar nadat ik uit de badkamer kwam en in de keuken voor het ontbijt aan de slag ging, voelde ik mijn energie vrij snel weer weglopen. Ik houd me maar vast aan het geleidelijk aan betere gevoel. Ik ben wat dat betreft tamelijk ongeduldig en voel me wat nutteloos.
Ik denk dat ik vanmiddag me aan een eindje wandelen waag. Er is hier in de buurt een bankje, waar ik eventueel even kan uitrusten. Als ik daarvan gebruik moet maken, dan neem ik dezelfde route weer terug. Ik mis de buitenlucht. Gisteren heb ik zowaar havermout pap gegeten. Haha! Dat is iets uit mijn jeugd. We kregen het als ontbijt en maakten de pap zelf. Niet met melk, maar met water. Als de pap in mijn bordje lag ging er wat suiker overheen en een klontje boter in. Als de pap te dik was, ging er wat melk overheen. Ik vond het toen al nogal machtig eten. Later at ik af en toe Brinta. De havermout pap heb ik volgens de gebruiksaanwijzing bereid. Dit keer met melk. De pap smaakte mij prima, maar de hoeveelheid was voor mij te veel. Gelukkig loopt er hier een Friese vuilnisbak rond, een veelvraat. Fenna heeft voor het eerst havermout pap gegeten. Als ik het over havermout heb, dan zie ik de letters HO en een man met een hoed. Beide van toen.