Ik mag dan weliswaar veel knutselen, maar ik realiseer me nog steeds dat ik een amateurtje ben. Oké, misschien een gevorderd klusser. Ik maak ook fouten. Hoera, ik ben een mens! Soms word ik op een fout geattendeerd. Zo kwam iemand mij een keer vertellen, dat ik een schroef vergeten was vast te draaien. Oeps! Gelukkig zaten de andere 143 schroeven in die omheining wel goed.
Het komt ook voor, dat ik latten en/of stukken plaatwerk opnieuw moet zagen en/of snijden. Dan heb ik de boel verkeerd opgemeten of afgetekend. Of beide. Maar het materiaalverlies is over het algemeen zeer beperkt. Sommige klusjes moet ik over doen. Soms zelfs twee keer of vier keer. Dat laatste geldt met name voor de roestbestrijding op de Italiaanse bus.
Daar ben ik vanmiddag weer mee bezig geweest. Plekjes bijwerken, hoor. Geen laswerk. Ik heb dit keer de achterbumper er even afgehaald. Achter de bumper zag ik wat roestvorming op het zwarte deel van de carrosserie en op de linker hoek van de bumper ook. Dus dat was even schuren, in de menie zetten en weer op kleur spuiten. Terwijl de boel lag te drogen, beging ik de fout door met een doek met wat poetsmiddel erop het effect van dat spul op de motorkap te testen. Ik was wat overmoedig (of te zelfverzekerd?) en deed een derde van de kap. 
Toen ik het Commandant spul uitpoetste, verscheen een enorm groot verschil in kleur. Nu is rood toch al een rotkleur, vanwege de verkleuring, maar dit was helemaal geen