Lekker gemakkelijk

...verwarming aan voor opa...

Gisteren is de kleine Luuk weer gekomen. Oma Sonja had hem opgehaald in Lelystad. Ik was net de bus aan het afsluiten, toen ik het bekende "Opa!, opa!" hoorde. De kleine boef klom direct in de bus en nam plaats achter het stuur.  Gelukkig ontbrak het aan sleutels, anders was Luuk zo weggereden. Het was even later erg lastig de kleine chauffeur weer achter het stuur vandaan te krijgen. Hij hield zich stevig vast aan het stuur. Maar opa is nog steeds sterker.
Luuk is een erg gemakkelijk ventje. Bij het ene kleinkind moeten oma en opa wat strenger zijn als het om eten gaat, tegen Luuk zeggen oma en opa : "Dat is je bord Luuk! Die kan je niet opeten!" Tja, Luuk eet alles. Zonder vooraf even te proeven of te ruiken. Hup in dat mondje en kauwen maar.
Luuk slaapt flinke gaten in de dag. En Luuk kan zichzelf ook prima vermaken. Iedereen is Lucky met Luuk. Hij heeft dit keer twee nachtjes bij oma en opa geslapen, waarvan een op zolder. Voor het eerst en dat ging probleemloos. Luuk is net als opa als ie gaat slapen : gewoon een knopje omzetten en snurken.
Vanmorgen is oma Luuk gaan terugbrengen. Opa ging achter het aanrecht staan.