woensdag 27 maart 2019

Ik vind dat...

Van mij mag iedereen een mening hebben, hoor. Ook de 4% die telkens geen mening heeft. Dat is ook een mening. Helaas kom ik mensen tegen, die vinden dat mijn mening en/of die van anderen niet ertoe doet. Alleen hun mening telt. Dat op zich al erg genoeg. Maar het kan nog erger. Als ze merken dat je het oneens bent met hun mening, nou dan zwaait er wat. Dan klinkt op een bijtende toon : "Ja, maar ik vind dat....!" Dan is er geen ruimte voor een andere mening. Hoe noemen ze dat ook al weer, als je niet voor je mening mag uitkomen? Volgens de volgers heet dat solidair zijn. Ik noem het monddood maken. Aan dat laatste ben ik 50 jaar geleden gaan ontsnappen.
Interessant is de mening van gedragsdeskundigen. Niet alleen over de mensen die rechtse partijen aanhangen, maar vooral ook hun (felle) tegenstanders. Van de laatsten gaan velen gemaskerd de straat op. Voor mij zijn dat de lafaards, die ik ook geregeld in en rond voetbalstadions en bij pinautomaten zie. Met een beperkt denkvermogen en woordenschat gaan ze snel over op fysiek geweld. Met gesloten vizier.
Volgens deskundigen hebben de tegenstanders vooral erg veel moeite met andersdenkenden, mensen die niet akkoord gaan met de gevestigde orde. Mensen die hun mening uiten, in daadkracht omzetten en niet van plan zijn tot slaafs volgen van de rest. Ze doorbreken bestaande maatschappelijke situaties met een hoge mate van nuchterheid en deskundigheid en niet, zoals hun tegenstanders, sec gebaseerd op emoties. Vanwege de onmacht van de tegenstanders gaan zij over op demoniseren. Zoals een te zorgzame moeder haar kinderen verbiedt om buiten te spelen : "Want dan rijden auto's je dood." En later : "Bromfiets of motorrijden is dodelijk!" Probeer daar maar eens tegenin te gaan. Ik heb het ook alleen maar van lezen en horen zeggen. Al moet ik toegeven dat ik veel in de standpunten van de deskundigen herken.