Nee Fan-tilator, ik heb geen enkele moeite met het woord Indo. Ik ben er toch één? Als kind had ik wel wat moeite met mijn 'anders zijn'. Maar dat was vanwege de nare plagerijen met vechtpartijen als gevolg. Toch liep ik trots mijn rondjes terwijl mijn klasgenootjes zongen Moriaantje zo zwart als roet. Daar denk ik nog steeds met een glimlach aan terug. Ik heb ook vaak gelachen en/of mee gelachen om menig rare opmerking over mijn kleurtje en/of afkomst. Zoals de vragen of ik op de grond zit als ik eet, of het echt zo is dat wij met spiegeltjes en kralen uit de bomen zijn gelokt, of ik dat rare eten elke dag niet onderhand zat ben en of ik inmiddels hier gewend ben geraakt. O ja, en hoe het kan dat iemand met mijn kleurtje zo'n goede baan heeft. Haha! Veel vragen en opmerkingen die duiden op onwetendheid.
Velen kennen de geschiedenis van Indië / Indonesië niet of nauwelijks. Zij doen voorkomen alsof alleen in Europa oorlogen gewoed hebben en concentratiekampen bestonden. Er bestond zelfs lange tijd tot zelfs na de oorlog een zekere aversie tegen de Indische Nederlanders. Ook op regeringsniveau. En toch : we zijn Nederlanders met slechts één paspoort!
Ik werd nog trotser op mijn Indo zijn, toen sinds de jaren 70 steeds meer klachten kwamen over anderen met een andere culturele achtergrond dan de onze. De Molukse kwestie en vooral acties zorgden voor wat weerstand. Er kwamen klachten over mensen die niet wilden integreren en zich zelfs tegen ons, Nederlanders, keerden en nog steeds keren. Nee, zo ben ik niet en zo zijn in het algemeen Indo's niet. Indo's zijn ondanks de weerstanden stilletjes opgegaan in de Nederlandse samenleving. Daarbij gedroegen ze zich buitenshuis als westerse Nederlanders en thuis als Indo. Een voorbeeld voor menige niet westerse dwarsligger.
Zelf ben ik trots op het feit, dat ik als Indo het vrij ver geschopt heb. Ook ik had te maken met weerstanden. Maar ik ben niet bij de pakken gaan neerzitten en heb me niet gekeerd tegen hen die mij probeerden pootje te lichten. Ik heb 'een zoete wraak' genomen via mijn inzet en resultaten en op die manier laten zien dat mensen met een kleurtje niet per definitie dom en lui zijn en wel degelijk in staat zijn tot samenwerken.