Na een lange periode van stilte heb ik wat bezorgd een berichtje geschreven over mijn trouwe lezer Fan-tilator. Na lang, geduldig en enigszins bezorgd wachten, las ik vanmorgen opgelucht en blij dit bericht :
Goedemiddag Willem,
Na een lange ‘radio-stilte’ mijnerzijds zocht ik gisteren jouw weblog weer eens op, vroeg mij daarbij af wannéér en wát ik als laatste reactie had toegevoegd aan jouw stukjes en vond toen onder jou map “Van een fan” jouw berichtje van 24 okt. 2018.
Laat ik je allereerst maar even geruststellen met de mededeling dat het met mij en mijn vrouw, op enige fysieke mankementen na, redelijk goed gaat. Dus “Hij is niet dood”, …’ maar springlevend. Nou ja, ... springlevend?! Laat dat spring maar weg, want door het aantal kruisjes achter mijn naam spring ik niet meer zo hoog. Op 20 maart a.s. begint, astronomisch gezien, de lente en dan ga ik het tóch nog maar eens proberen maar ik weet nú al dat niet iedereen met mij meespringt:
Omzien naar elkaar
“Het leven is als een pijp kaneel, ...” enz., en soms gebeuren er in je eigen leven, of dat van een ander in je directe omgeving, dingen waar je in feite part nog deel aan hebt maar waardoor er wel allerlei “hand en spandiensten” op je afkomen die om inzet vragen en heel veel tijd en energie kosten. Daardoor komen je eigen bezigheden meestal aardig in het gedrang maar uiteindelijk door de ‘zure appel’ heengeknaagd schijnt op een dag zomaar opeens weer de zon, en kondigen sneeuwklokjes met hun geklingel een nieuwe lente aan; met “Nieuwe kansen, nieuwe prijzen”.
Over het al of niet verlenen van enige hulp aan de ‘medemens’ twijfel ik bijna nooit, want de spreuk “Ben ik mijns broeder hoeder?” hoef ik jou niet uit te leggen. Wij gingen immers allebei (dankzij onze strenge moeders!!!) als brave jongetjes iedere week trouw naar de Zondagsschool? En owee! als je op zaterdagmiddag het versje niet kon opdreunen, dat je de volgende dag moest kunnen opzeggen (als je daarvoor door de meester werd aangewezen) want dan was je zomaar een paar uur van je speeltijd kwijt. Onze moeders wilden natuurlijk niet dat hun spruiten voor schut kwamen te staan; “Met de mond vol (melk)-tanden”. We spaarden toen toch ook nog van die geel/oranje? “Zendingsbonnetjes”, voor de arme kindertjes in o.a. ‘donker Afrika?!’. Helaas zijn die arme kindertjes er nog steeds dus je zou denken dat wij toen niet voldoende bonnetjes hebben gespaard? Ondertussen weten we wel beter en kennen de harde waarheid!
Langs deze weg wil ik graag mijn bewondering/waardering uitspreken voor je/jullie aandacht voor de medemens in het algemeen, o.a. met jullie buurt-Kerstmaaltijden, allerlei soorten hulp, goede raad, enz., en in het stukje op woensdag 24 oktober 2018 voor mij persoonlijk. Nóg een voorbeeld van omzien naar elkaar: onlangs kreeg ik bij toeval, na 60 jaar, weer contact met een dienstmakker uit de Hojelkazerne (Verbindingsdienst) te Utrecht, die na het overlijden van zijn vrouw door zijn kinderen, vrienden, en kennissen, door de zogenoemde ‘moeilijk periode’ heen was geholpen. Na 2 jaar vond hij een nieuwe partner waardoor hij opnieuw heel gelukkig is geworden. Fijn toch!?
Inderdaad Willem, ik stond dus iets eerder dan jij in de lange rij bij de foerier, om het ‘maatpak’ van “Hare Majesteit” in ontvangst te mogen/moeten nemen en af en toe borrelt er nog wel eens iets uit die, voor mij persoonlijk toch wel mooie, tijd naar de oppervlakte. Overigens las ik zopas op Seniorplaza nog een oproep voor mannen van jouw onderdeel; 44 Painfbat toch?
Inmiddels staat hier al weer een volgende ‘Reactie op’ in de steigers’ zogezegd die ik binnenkort hoop te posten.
Tot slot: “Spring is in the air!”, en geniet er van!
Met een hartelijke groet;
Fan-tilator.
Beste Fan-tilator,
Hartelijk dank en ik ben zeer blij weer wat van je te horen / lezen. En vooral dat het goed gaat met jou / jullie. Dank voor de tip m.b.t. het 44e Painfbat. Men is op zoek naar chauffeurs van mijn lichting. Wellicht zal ik nog bekende namen zien. Ik houd het in de smiezen. Ik hoop nog lang en geregeld van je leuke verhaaltjes te mogen genieten.
Groet,
Willem