Voor beide zaken had ik afgelopen week al wat plaatwerk in stroken laten zagen. Ik had ook twee latten gekocht. Het materiaal lag al een paar dagen in de bus. Tijdens het monteren van de stroken, was ik vergeten dat de jongeman van de zagerij een strook niet op maat kon zagen. De plaat was 61 cm breed en de stroken waren 15 cm. De vorige keer bij een andere vestiging van dezelfde bouwmarkt lukte dat wel. Maar misschien had men daar een dunnere zaag. Gevolg was dat ik dus de net iets bredere strook (de laatste na het zagen) pakte en die hier en daar wat verzaagde voor een mooie aansluiting. Toen ik hem plaatste zag ik pas dat ie een paar millimeter breder was dan de reeds gemonteerde! Lekker dan. Dat voorval deed me denken aan mijn fietsslot. Waarom staat er altijd een wielspaak in de weg als ik dat ding op slot wil doen?
lelijke aansluiting |
Het maken van de koof vroeg meer denkwerk. Maar uiteindelijk koos ik voor de meest simpele rechttoe rechtaan oplossing. Hier kregen we te maken met een wat doorgezakt dakbeschot en een ietwat kromme gording. Dus het was hier en daar wat spelen met de maatvoering en het plaatsen van wat latjes om de boel toch vlak te krijgen. Dan is het voor deze warhoofd erg handig een second opinion te hebben en iemand die de maten nog even controleert. Nadat de stroken geplaatst waren konden de gipsplaatjes gesneden en gemonteerd worden. Toen alles naar tevredenheid gemonteerd was, heb ik alle (verzonken) schroeven wat verder in het hout en gips gedraaid, zodat de koppen net onder de oppervlakte vielen. Dat is voor de afwerking met plamuur. Na ruim twee uur waren we ook tevreden met dit resultaat. Tegen halfdrie zijn we gaan opruimen. Er leef erg weinig afvalhout en gipsplaat over. Hoera! Het afval hebben we op weg naar huis bij de Milieustraat gedumpt. Weer wat afgerond.
mooie aansluiting |