Toen we eind jaren 90 een ander huis wilden kopen, moest ik medisch gekeurd worden vanwege de hypotheek. Die keuring leverde mij de mededeling op, dat mijn cholesterolgehalte te hoog zou zijn. Die waarde schommelde rond de 5,5. De huisarts adviseerde mij naar een diëtiste te gaan. Maar het dieet dat ik volgde verhoogde mijn cholesterol. De huisarts concludeerde dat mijn lichaam in de aanval was gegaan, omdat ik blijkbaar te weinig cholesterol verhogend vet naar binnen werkte. Daarna brak een discussie los tussen de financier en de huisarts. Ik moest per maand bijna 100 gulden meer premie betalen vanwege het verhoogd cholesterol. Na medicatie en een lager gehalte (4,2) werd mijn premie maar gedeeltelijk verlaagd. Ergo, een andere financier genomen.
Jaarlijks wordt mijn bloed en nier- en leverfunctie gecontroleerd. De waardes zijn nog steeds in orde. Maar onlangs las ik dat de medicijnen die ik al decennia slik, slecht zouden zijn voor de aders, de bloedvaten. Die zouden verharden. Ik zou ook een groter risico lopen op het krijgen van diabetes.
Ik voel me geregeld door de medische wereld cq de farmaceutische industrie belazerd. Ik heb me altijd afgevraagd in hoeverre de anticonceptiepil na al die jaren verantwoordelijk is voor allerlei nieuwe ziekte verschijnselen.
Ik heb besloten die statine houdende pillen in een kleinere dosering in te nemen, omdat ik nog steeds twijfel aan het nut ervan.