Dat niet elke Nederlander de eigen taal foutloos kan schrijven en/of spreken is nu eenmaal zo. De een heeft meer gevoel en/of aandacht voor de taal dan de ander. Sommigen storen zich aan het feit, dan anderen zich storen aan taalfouten in teksten. Eerlijk gezegd ben ik er ook zo een. Met name wanneer zo'n tekst als een soort van spreuk met extra grote letters getoond wordt. Maar ook in de ondertiteling. Laatst zag ik een reportage over het WK, waarin het om een wedstrijd van Frankrijk ging. Een supporter van een ander land gaf aan op de tribune tussen de Fransen te gaan zitten. In het Engels werd gevraagd of hij soms ook Frans sprak. De ondertiteling meldde : "...kun je ook Frans?..." Ik zat op de bank, dus mijn broek kon niet afzakken. Kun je ook Frans, zijn ze nou helemaal van de taalratten besnuffeld?! Ik zie het aantal fouten in vertaling / ondertiteling alsmaar toenemen.
Stel mijn docenten hadden zich niet gestoord aan al mijn taalfoutjes. Dan had ik nog hogere rapportcijfers gekregen. De vraag is dan wel of ik ooit een goede baan gekregen zou hebben. De kans op een baan ondanks een sollicitatiebrief / -gesprek / -bericht met taalfouten, wordt nu met de dag groter. De huis, de jongetje, de meisje die, het maakt allemaal niets meer uit. Weer een stukje eigen cultuur dat verdwijnt.
Doordat het taalgebruik alsmaar slordiger wordt, iets waar sommigen fel voorstander van zijn, is het voor mij straks lastig te achterhalen of een e-mail van een Nigeriaanse oplichter afkomstig is of van een officiële instantie. In beide gevallen zal het taalgebruik hetzelfde zijn. Slecht.