Een dakterras

met gewichtige remtrommel

Vandaag ben ik zowaar op het dak geklommen. En dat voor iemand van 70 jaar. Maar het viel mee, want het was het dak van de kampeerbus. Ja, ik heb de trespa-plaat die ik afgelopen dagen had voorbereid op zijn nieuwe bestemming, op het dak, gelegd.
Dat ging overigens eenvoudiger dan ik had gedacht. Trespa is nogal looiig. Wie niet sterk is moet slim zijn. Ik heb de plaat horizontaal tegen de bus geplaatst. Daarna heb ik hem verder omhoog geduwd, totdat ie begon te kantelen. Uiteraard richting het dak. Ik heb hem tijdens het kantelen begeleid, door tree voor tree de huishoudtrap te bestijgen. Toen lag ie op het dak. Maar wel in de dwarsrichting. Vervolgens ben ik het dak opgeklommen en heb de plaat grotendeels op zijn plaats gedraaid. De rest deed ik vanaf de huishoudtrap. Mijn meet- en zaagwerk bleek correct te zijn. Hoera! Ik had weliswaar een rechthoekige plaat gezaagd, maar het dak loopt naar achteren wat taps toe. Niet veel en van de grond af onzichtbaar. Ik heb voor de twee kleine dakluiken geen brilletje gezaagd, maar één groot gat. In het midden bevindt zich een oude kabeldoorvoer, die ik in tact wilde laten.
Vooraf heb ik de plaat van een isolatielaag voorzien. Ik heb gewoon radiatorfolie op z'n kop op de plaat geplakt, er vanuit gaande dat de warmte van bovenaf komt. Ik had ook de bestaande vier gaten in het dak (van wijlen het zonnepaneel) vrijgemaakt. Toen de plaat recht lag, ben ik van binnenuit via de bestaande gaten gaan boren. Dat lukte eerst niet, want mijn boor tilde de plaat op. Ik heb er toen een oude remtrommel opgelegd. Zo'n trommel weegt behoorlijk wat. Daarna verliep het boren probleemloos. Rvs slotbout van bovenaf erin (met een randje siliconen kit onder de kop) en vervolgens binnen de moer erop draaien. Daarna ging ik weer het dak op. Ik heb voor de rest van de bevestiging (zelf borende schroeven) telkens de dakspanten als ondergrond gebruikt. Nu is het nog een kwestie van afwerken. De koppen waterdicht maken en beschermen tegen roestvorming. En de voorkant geheel dichten.
Toen ik zo bezig was op het dak zag ik mezelf daar op een stoeltje zitten. Hoog en droog op het mobiele dakterras. Haha! Het draagvermogen van het dak is nu veel sterker dan voorheen. Tussen de spanten kon de dakplaat aanzienlijk minder hebben. Maar nu kan ik overal lopen en zitten. Of zelfs liggen.
Ik ben erg benieuwd naar het effect de komende dagen. Het plafond wordt overdag behoorlijk warm. Hopelijk zal dat aanzienlijk minder het geval zijn. Weer thuis was Fenna aan de beurt en heb ik weer een pot thee gezet. De thee-vraag was dit keer : Wat is je sterkste zintuig? Mijn antwoord : mijn gevoel. Dat heeft mij nooit bedrogen.