Het begon met restaurants, die niet meer toegankelijk waren voor kinderen. Dat verbod is ontstaan vanwege de overlast die kinderen veroorzaken. Onlangs zag ik een bericht waarin vliegreizen aangeboden werden zonder kinderen. Er zullen wel meer van dit soort beperkingen komen. Zoals gezellig winkelen zonder kinderen. Stranden waar kinderen geen toegang verleend wordt, natuurgebieden, musea, woonwijken enz.
Het is een logisch gevolg van de manier, waarop velen hun kinderen menen te moeten opvoeden. Kinderen worden steeds meer echt hinderen, zoals vadertje Cats ooit sprak.
Ik hoef niet echt ver om me heen te kijken als ik de gevolgen van de moderne opvoedingstijlen zie. Ik zie kinderen een grote mond opzetten tegen de ouders, kinderen die structureel niet luisteren, kinderen die een dreigende houding aannemen tegen hun ouders, kinderen die niet willen eten, kinderen die hun ouders slaan en/of schoppen, kinderen die zelf bepalen of ze naar school, zwemles, voetbal enz. gaan, kinderen die geen respect kennen. Kortom, kinderen die elke dag hun zin krijgen.
Ik heb het weliswaar over kinderen, maar het gaat uiteraard over hun ouders. Ouders die verkeerde voorbeelden volgen, ouders die gemakzuchtig zijn, ouders die zich door (zelf)medelijden laten leiden (of lijden) en ouders die egoïstisch zijn. Wat het laatste betreft : veel ouders handelen op basis van hun eigen ikkie. Als ik me maar goed voel, dus hoeft het kind de aardappeltjes en groenten niet te eten. Krijgt het een zak chips of toch maar dat speelgoed, omdat het dan stil is. Krijgt het 10 euro om van het gezeur af te zijn enz. Noem het maar een soort zelfbevrediging van die opvoeders. Ten koste van het kind, maar so what?
Toen ik een keer tegen een kindje zei : "Niet aankomen, hoor!" zag ik dat de moeder bijna een hartstilstand kreeg. Met tranen in de ogen keek ze me aan. Ach ja, een kind iets verbieden of weigeren schijnt ook al onderdeel te zijn van kindermishandeling. Laten we wel zijn, wat levert zo'n slappe opvoeding het kind eigenlijk op? Zo'n kind heeft nauwelijks enig incasseringsvermogen, is slecht voorbereid op een volwaardig geestelijk leven, heeft een ongezonde kijk op eten en drinken, heeft niet geleerd dat grenzen en handhaving bestaan, kent geen (zelf)discipline en denkt dat de hele wereld tegen hem is. De kans is groot dat het grip verliest op het eigen leven. Zo'n opgevoed kind mag zich ook voortplanten. Maar ach, als ouders heb je het jezelf in elk geval weer erg gemakkelijk gemaakt. Het zijn dan ook die ouders die boos worden vanwege de nieuwe verboden voor kinderen. Ze hebben gelijk. Het verbod zou moeten gelden voor slappe, gemakzuchtige, egoïstische ouders. Ze zijn te herkennen aan het gedrag van hun vervelend(e) kind(eren).
Als een kindje na een terechtwijzing nadrukkelijk om zijn mamma roept en niet om zijn eveneens aanwezige pappa (of andersom), dan weet ik waar de schoen knelt.